راهنمای سفر به دزفول 

راهنمای سفر به دزفول

در این مقاله از وب سایت مجله گردشگری تاپ تراول درباره  راهنمای سفر به دزفول ، سخن خواهیم گفت.

دِزفول شهری است در جنوب غربی ایران و سی امین شهر پرجمعیت کشور و مرکزشهرستان دزفول است که با مساحت نزدیک به ۴۷۶۲ کیلومتر مربع رودخانه دز و در بخش‌های جلگه‌ای استان خوزستان واقع شده‌است. با برشمردن بخش‌های روستایی آن دارای گستردگی برابر ۷۸۴۴ کیلومتر مربع است. شهر در ارتفاع ۱۴۳ متری از سطح دریا و از شهرهای شمالی استان خوزستان است. دزفول به جهت عبور رود دز از این شهر و پیشینه تاریخی‌اش از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

درفول با جمعیتی درحدود ۴۴۰،۹۳۸ نفر در مناطق شهری و روستایی (طبق آمار ذکرشده در سال ۱۳۹۵) و وسعتی در حدود ۴۷۶۲ کیلومترمربع، دومین شهر پرجمعیت استان خوزستان پس از اهواز است. قرار گرفتن این شهر در کنار روددز و قدمت تاریخی زیاد آن باعث شده است این شهر اهمیت ویژه‌ای پیدا کند. از سوی دیگر مقاومت ستودنی مردم ایران در مقابل دشمن متجاوز در دوران دفاع مقدس، موجب شده این شهر به شهر استقامت و پایتخت مقاومت ایران تبدیل است

در مورد تاریخ این شهر باید گفت که دزفول هم مانند بسیاری از شهرهای ایران (مخصوصا بسیاری از شهرهای استان خوزستان)  قدمت بسیار زیادی دارد و تاریخ پیدایش هسته اولیه آن به دوران ساسانیان می‌رسد؛ البته این شهر قبل از به قدرت رسیدن ساسانیان نیز آباده بوده و بخشی از قلمرویهخامنشیان و امپراطوری ایلام بوده است. حتی برخی از خاورشناسان معتقد هستند که قدمت این شهر از آن زمان که پایتخت عیلامیان بوده است (در حدود ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح) ۵۰۰۰ سال تخمین زده‌اند. حتی تپه باستانی چغامیش که سابقه سکونت در آن به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد، نیز در نزدیکی این شهر قرار دارد.

قرار گرفتن درفول در بخش جلگه‌ای خوزستان و عبور رود دز از آن باعث شده است که این شهر از موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار باشد. از سوی دیگر وجود خاک حاصلخیز و آب فراوان در این شهر باعث شده است که دزفول به یکی از قطب‌های کشاورزی ایران در زمینه کشت صیفی‌جات و مرکبات تبدیل شود. این شهر از شمال به استان لرستان، از شمال غرب به شهرستان اندیمشک، از شرق به استان چهارمحال و بختیاری و مسجد سلیمان، از غرب به شوش و از جنوب به شهرستان شوشتر و اهواز محدود می‌شود. این شهر دارای تابستان بسیار گرم و طاقت‌فرسا و زمستان معتدل و مدیترانه‌ای است.

قلم دزفولی مهم‌ترین محصول و صنایع‌دستی این شهر است که بهترین قلم در سطح ملی و جهانی بوده و مهم‌ترین محصول صادراتی این شهر محسوب می‌شود. از دیگر صنایع دستی این شهر می توان به قلم‌زنی بر روی فلزاتی از جمله طلا و نقره، خراطی و کپوبافی (تهیه سبد، کلاه و غیره با استفاده از ساقه‌های جوان درخت نخل و ساقه‌های گیاهی به نام کرتک) اشاره کرد.

از مهم‌ترین سوغاتی‌های این شهر می‌توان به انواع کلوچه خرمایی، شکری، نمکی و انواع فرآورده‌های کنجد مانند شیره، ارده، معجون و نان کنجدی اشاره کرد.

از میان غذاهای محلی دزفول می‌توان به پرنرگسی (متشکل از آرد، پیاز و تخم‌مرغ)، حمیس بادمجان (متشکل از بادمجان، سیرداغ، و رب انار)، ماسوا (متشکل از پیاز، ماست، گوشت و سبزیجات)، قلیه دزفولی و حمیس باقلا (متشکل از باقلا، رب انار یا آب نارنج، روغن) اشاره کرد.

حمیس بادمجان

از آداب و رسوم مردم دزفول با فرهنگ غنی می‌توان به آیین بیرق زنون در شب عید قربان اشاره کرد. در این شب به هر یک از اعضای خانواده بیرقی به شکل پرچم به رنگ سبز یا سفید، با طول میله متفاوت بسته به سن آن‌ها متفاوت داده می‌شود و بیرق پس از جمع شدن اعضای خانواده در منزل حاجی، همراه با نوحه‌خوانی و خواندن نام هر یک از اعضای خانواده، روی پشت نام نصب می‌شوند؛ ارتفاع بزرگترین بیرق که سفید رنگ و متعلق به حاجی خانواده است، ۱/۵ متر  است. اگر همسر حاجی هم به مکه مشرف شده باشد، برای او نیز بیرقی سفید با ارتفاع کمتری نسبت به بیرق همسرش تهیه می‌شود.

عزاداری محرم در دزفول با آداب و رسوم خاصی برگزار می‌شود که مراسم چلاب زنی (نمایش برخی از وقایع واقعه عاشورا توسط عده‌ای بازیگر و حمل گهواره‌ای برای جمع‌آوری نذورات که نماد گهواره علی اصغر است) و چوب‌زنی (نمایش صحنه‌های جنگ واقعه کربلا با ابزار جنگی مانند شمشیر و سپر) اشاره کرد. مردم این شهر با گویش دزفولی تکلم می‌کنند.

دزفول جاذبه‌های گردشگری تاریخی و طبیعی بسیار زیادی دارد، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی این شهر، پل تاریخی آن است که متعلق به دوران ساسانیان است.

آسیاب‌های آبی این شهر با قدمتی نزدیک به ۱۴۰۰ ۱۵۰۰ سال نیز نمادی از توانایی و هنر ایرانیان باستان است.

مسجد جامع دزفول با قدمتی نزدیک به ۱۲۰ سال، متعلق به دوران صفوی بوده و با معماری زیبای خود نظر هر گردشگری را به خود جلب می‌کند.

خانه‌های تاریخی دزفول یعنی خانه تاریخی سوزنگر و تیزنو که به ترتیب متعلق به دوران قاجار و صفویه هستند، بناهای خوبی برای آشنایی با معماری خاص جنوب ایران هستند.

بقعه شاه رکن الدین، نگین سبز بافت تاریخی دزفول نیز یکی از اماکن جذاب مذهبی تاریخی دزفول محسوب می‌شود.

حمام کرناسیون که اکنون به موزه مردم‌شناسی دزفول تبدیل است، بنای تاریخی زیبایی است که در آن می‌توانید با مشاغل سنتی مردم این شهر آشنا شوید.

آبشار شوی، نیاگارای ایران با ۸۵ متر ارتفاع، یکی از زیباترین آبشارهای ایران است که مسیر رسیدن به آن نیز پر از جذابیت‌های زیبا است.

دره‌ خرسون و دره توبیرون دزفول با چشمه‌ها و آبشاری جوشان در دل دیواره‌های خود و هوای دلپذیر خود در فصل تابستان، بهترین مکان برای فرار از گرمای طاقت‌فرسان تابستان دزفول هستند.

روستای پامنار با جاذبه‌های طبیعی خود که فاصله کمی با دریاچه زیبای شیهون و قلعه شاداب دارد، یکی از جاذبه‌های طبیعی فوق‌العاده زیبای دزفول است.

دره چال کندی با آب خروشان خود، بکرترین و زیباترین جاذبه طبیعی دزفول است که مکانی ایده‌ال برای تفریحاتی مانند ماهی‌گیری وکوهنوردی است.

پارک‌ها و فضاهای سبزی که در کنار رود دز، یکی از پرآب‌ترین و زلال‌ترین رودهای ایران، نیز یکی از جاذبه‌های طبیعی زیبا و البته آرامش‌بخش این شهر محسوب می‌شوند.