دیدنی های آبدانان

شهرستان آبدانان در بین رشته کوه های دینارکوه و کبیرکوه یکی از زیباترین شهرستان های استان ایلام است که هر سال در ایام نوروز گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می کند.آبدانان دارای دو اقلیم متفاوت است، یک اقلیم دشت و نواحی گرمسیری مانند دشت مورموری و آبطاف و اقلیم دیگر کوهستانی با آب و هوای معتدل است. وجود آثار زیادی از دوران ساسانی در این شهرستان اهمیت این منطقه در دوران ساسانی را نشان می‌دهد. در ادامه همراه تاپ تراول باشید تا با دیدنی های آبدانان بیشتر آشنا شوید.

پشت قلعه آبدانان

پشت قلعه آبدانان از مهمترین آثار تاریخی برای گردشگران است. کاربرد این بنا به درستی معلوم نیست ولی با توجه به شرایط موجود احتمالا این قلعه مرکزی برای کنترل جاده ها و امنیت کاروان ها و حراست از شهرهای تاریخی پشت قلعه ، جولیان و … بوده است. این قلعه از قسمت هایی مانند در ورودی، بارو، برجها، شاه نشین و تونل انتقال آب ساخته شده است و مصالح به کار برده شده در این بنا ملات گچ نیمکوب و سنگ است که در محیط پیرامون قلعه به فراوانی یافت می شوند.

مساحت این بنا حدود هفت هزار متر است و باروی بیضی شکل قلعه دورتا دور قلعه فرا گرفته و در قسمت هایی از بین رفته و در سالم ترین جاها ارتفاعی حدود چهار متر دارد. پشت قلعه در فاصله پنج کیلومتری در ناحیه جنوبی شهرستان آبدانان و در شمال غربی روستای پشت قلا بر روی تپه‌ای بلند قرار دارد که رودخانه دویرج از پای آن می‌گذرد. این اثر یکی از آثار دوره ساسانی است که در فهرست آثار ملی کشور نیز ثبت شده و یکی از آثار مورد بازدید گردشگران در فواصل مختلف است.

قلعه تاریخی هزار در

قلعه ای که ساخت آن به دوران ساسانیان باز می گردد. این مورد از جاذبه های آبدانان در غرب شهر واقع شده است. با بررسی هایی که بر روی معماری آن انجام شده این گونه گفته می شود که برای اهدافی نظامی مورد استفاده قرار می گرفته است. قلعه تاریخی هزار در دارای زیرزمین، دو طبقه، نور گیر و تهویه هوا می باشد که ازطریق دریچه هایی به طول یک مترازسقف و دالان ها واتاق ها تامین می گشته. تهویه هوا و نور به دلیل داشتن دیواری قطور و نبود پنجره در راهروها و اتاق ها دور از انتظار است اما دریچه های تعبیه شده در سقف این وظیفه را کامل انجام می دهند.

معماری قلعه شباهت زیادی با شهر تاریخی دره شهر دارد و یکی از دلایل تخمین عمر آن به دوران ساسانی خمین امر می باشد. از دیگر دلایل مصالح به کار رفته از جمله سنگ و گچ است که این احتمال را قوی تر می کند. آثار به جا مانده در قلعه نشان دهنده وجود برج های نگهبانی، شاه نشین، اتاق های مسکونی و سه در، در آن بوده است. قلعه باشکوه هزار در در تاریخ ۲۲ تیر سال ۱۳۷۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

قلعه جولیان

در شمال شرقی شهر قدیمی جولیان که در روستای چم کبود قرار دارد و جزو جاهای دیدنی آبدانان محسوب می شود دژ جولیان قرار گرفته است. بر روی تپه ماهور طبیعی مشرف بر این شهر باستانی آثاری از این قلعه قدیمی قرار دارد که بصورت دژی مستحکم ساخته شده است و چشم انداز آن دشت جولیان است. در ساخت آن از مصالحی همچون قلوه سنگ و گچ استفاده شده است. به نظر می ‌رسد این بنا بصورت گذرگاهی پله‌ ای بوده‌ است که بر اثر فرسایش آثار آن از بین رفته‌ است.

دریاچه دوقلو سیاه گاو

دریاچه دوقلوی سیاه گاو مهم‌ترین اثر طبیعی شهر آبدانان است که در فهرست میراث فرهنگی مکتوب طبیعی ثبت شده. این دو دریاچه به وسیله آبراهی به طول هشت متر و عرض یک‌و‌نیم‌ متر به یکدیگر وصل شده‌اند و به همین علت دوقلو نامیده می‌شوند. آب یکی از دریاچه‌ها توسط رودخانه‌ای در نزدیکی کبیرکوه تأمین می‌شود. آب این دریاچه‌ها شیرین و زلال است به‌طوری‌که تا عمق سه متری آن‌ها قابل مشاهده است. فصل بهار بهترین وقت برای سفر به این منطقه است.

آبشار تختان در روستای تختان واقع در دامنه جنوبی کبیرکوه در ۴۰ کیلومتری شمال غرب شهرستان آبدانان قرار دارد. از روستای تختان تا آبشار مذکور نیازمند صرف حدود یک ساعت پیاده‌روی با یک شیب ملایم است. آبشار تختان از جنوب کبیرکوه سرچشمه می‌گیرد و دارای آب زلال، خنک و قابل شرب می‌باشد که توسط شرکت آبفا در مسیری مشخص مهار شده و در ارتفاع ۶۰ متری آبشار زیبایی را به وجود می‌آورد. بهترین زمان برای بازدید از این آبشار زیبا سه ماه اول سال است.

امام زاده سید صلاح الدین

این امامزاده در جنوب شرقی شهر آبدانان در انتهای شهر بر روی تپه ای ساخته شده است . در اطراف امامزاده قبرستانی وجود دارد که هم اکنون به عنوان قبرستان عمومی شهر آبدانان مورد استفاده قرار می گیرد . سنگ قبرهای قدیمی این قبرستان دارای نقوشی مانند بز کوهی . تفنگ . شانه . مهر تسبیح . قلیان . ابریق و غیره است.

امام زاده پیرمحمد

در ۵ کیلومتری جنوب شهر‌ آبدانان در حد فاصل بین روستای پشت قلعه و جابر الانصار بنائی گنبد دار مربوط به قرون هفتم وهشتم هجری واقع شده که به نام امام زاده پیر محمد معروف است.این بنا بر پلانی مربع شکل ساخته شده و دارای یک ورودی در ضلع شمالی و یک فضای اصلی است . ورودی توسط درگاهی قوسی شکل به فضای اصلی بنا مرتبط می شود و دارای طاق نماهای جناقی و طاقی نیم دایره است که پس از ورود به آن در طرفین دو طاق باز مشاهده می شود.مصالح اصلی بنا را سنگ های تراشیده و ملاط گچ تشکیل می دهند که بعد از اتمام کار با اندودی از گچ پخته کل بنا پوشیده شده است . در اطراف بقعه قبرهایی وجود دارند که قدمت آنها گاه به زمان ساخت بقعه و هم عصر امام زاده می رسد. بر روی بعضی از سنگ قبرها تصاویری از سواره کار با نیزه و شمشیر و نقوشی از گل و گیاه و نقوش هندی حک شده است.