جاهای دیدنی داراب
شهر داراب قدمتی چندین هزار ساله دارد که در جای جایِ آن نمودی کوچک از هنر نقاش طبیعت میشود. داراب، شهرستانی زیبا، در دل استان پهناور فارس است که علاوه بر قدمتی کهن، از نعمتهای طبیعی فراوانی برخوردارند. تمدن داراب همزمان با تمدن سیلک کاشان بوده و در کاوشهایی که در این منطقه انجام دادند، نشانه هایی از زندگی در هزاره پنجم قبل از میلاد یافتهاند. بازدید از مکانهای تاریخی این شهر در کنار گشت و گذار در طبیعت جادویی آن، سفری کامل و به یادماندنی است.در ادامه همراه تاپ تراول باشید تا با جاهای دیدنی داراب بیشتر آشنا شوید.
شهر تاریخی دارابگرد
شهری است مدور، با طول عمری نزدیک به 8000 سال که ساکنینی از عصر سنگی در آن می زیسته اند. باستان شناسان شناخته شده ای مانند گیرشمن ساخت شهر دارابگرد را به سلسله اشکانیان نسبت می دهد. طبق نظر گریشمن، این شهر ابتدا به عنوان پادگان نظامی در نظر گرفته شده بود و سپس با ساخت و افزودن تأسیسات به آن به صورت یک شهر بزرگ و پر تردد درآمد. اما رونق این شهر در زمان ساسانیان به اوج خود رسیده است. زیرا در این زمان دارابگرد، یکی از مراکز پر اهمیت در ایالت پارس به شمار می رفت. در این شهر بازرگانان و تجار فارس به داد و ستد می پرداختند. این اوج و شکوه تا زمان اسلام ادامه پیدا کرد.بعدها و در قرن شش هجری جنگ های پی در پی در این شهر صورت گرفت که منجر به تخریب آن شد. ساکنان این شهر از آنجا مهاجرت کرده و در اطراف سکنی گزیدند.
کاروانسرا داراب
کاروانسرا ترکیبی است از کاروان (کاربان) به معنی گروهی مسافر که گـروهـی سفر مـی کنند. و سرای، به معنـی خـانـه و مکان. هـردو واژه برگرفته از زبان پهلوی است. پلان آن معمولاً مربع یا مستطیل شکل است، با یک ورودی برجسته عظیم و بلند، معمولاً ساده و بدون نقش، با دیوارهایی که گاهی اوقات بادگیرهایی در انتهای آن تعبیه شده است. یک دالان با طاق قوسی که مابین ورودی و حیاط داخلی قرار گرفته است، فضای کافی را برای جا دادن حیوانات بارکش فراهم ساخته است. بر روی سکوی برآمدهای که در پیرامون این حیاط قرار گرفته است، طاقگانهایی واقع شدهاند که نمای داخلی را مفصل بندی میکنند. در پشت آنها حجرههای کوچکی برای منزل دادن مسافران ساخته شده است. در کاروانسراهای دو طبقه، از حجرههای پایینی برای انبار کردن کالاها و از حجرههای بالایی برای منزل دادن مسافران استفاده میشد .
مسجد جامع داراب
قدیمی ترین بنای شهر فعلی داراب، مسجد جامع این شهر می باشد که دارای چهار برج تنومند و یازده ضلعی متساوی الاضلاع می باشد .روی برج ها با آجر خانه بندی و روی آن ها با خط کوفی آیات قران نگاشته شده است .پیرامون شبستان مسجد راهرویی قرار دارد که به وسیله دهلیز هایی به هم ارتباط دارند.تنها مسجد جامع چهار مناره ای جهان، یکی از چهار بنای شاخص شهر داراب میباشد .این بنای تاریخی درمرکز شهرداراب در محله بازار واقع شده ودر زمان شاه طهماسب یکم صفوی مرمت شده است واز این رو قدمت بنا به دوره صفوی تعلق ندارد. همچنین فضای بزرگ مسجد پوشیده از درختان تنومند خرما، پرتقال و نارنج است .این بنا بخاطر سبک معماری متفاوتش نسبت به سایر مساجد، دارای سبک هندی است و آنرا شبیه به آرامگاه اعتمادالدوله طهرانی درآگرای هند ونیز خدای خانه مسجد جامع عتیق می دانند .
نقش شاپور داراب
درست در دامنهی کوههای سر به فلک کشیدهی پهنا، یکی از آثار ارزشمند تاریخی به نام «نقش شاپور» آرمیده است. این نقش برجسته که متعلق به دوران حکومت ساسانیان بوده روایتگر پیروزی شاپور اول بر امپراطوران روم را میباشد.
آتشکده آذرخش
آتشکده آذرخش یا مسجد سنگی شیراز یکی از آتشکدههای خاموش ایران است. این آتشکده در پنج کیلومتری جنوبشرقی شهر داراب، در دامنهٔ کوه، ساختهشده، سازهای شگفتانگیز با نمای صلیبیشکل که امروزه به نام مسجد سنگ، خوانده میشود. گستردگی این آتشکده ۴۲۰ مترمربع است که یکپارچه از کوه تراشیده شده و در فاصلهٔ چهارکیلومتری خاوری داراب است. آتشکده آذرخش یکی از آثار منحصر به فرد تاریخی است که در دامنه شرقی کوه پهنا واقع گردیده است . این بنای شگفت انگیز در دل کوه پهنا حجاری شده و شکل آن بصورت صلیب می باشد. مساحت آن در حدود چهارصد و بیست متر مربع که تمام دیوارها و محوطه جزرهای آن از کوه تراشیده شده و یکپارچه است . اطراف آن راهروهائی است که به یکدیگر متصل می باشد . به اعتقاد برخی از محققین این آتشکده یکی از معابد مهم ایرانیان قدیم بوده که البته از آن بعنوان قصر دختر و کارونسرا نیز نام برده شده است.
آتشکده آذرجو
آتشکده آذرجو در ده کیلومتری غرب داراب قرار دارد و به سبک چهار تاقی با گنبد ساخته شده است. آوار دیوارهای این آتشکده را تا نصف گرفته است و گنبد آن ریخته است. کنار آتشکده کوه سنگی حفره سیاه و همچنین چشمه طبیعی بزرگی به نام اغلان قز که به معنی دختر و پسر می باشد، قرار دارد.بنا به روایت مروج الذهب مسعودی این آتشکده به دستور اشو زرتشت بنا شده است. زرتشت به یستاف شاه دستور داد تا آتش مقدس جمشید را بیابد و یستاف شاه آنرا در خوارزم یافت و به دارابگرد آورد و در آنجا آتشکده ای بنا نمود و آتش مقدس را در آن نگه داری و سپس شهر خرم دارابگرد را بنا نمود.از سال ۳۳۲ هجری قمری نام آن به آتشکده آذرجو تغییر کرد. همانند همهٔ چهارتاقیهای روزگار ساسانی دارای پلانی مربعی است. این سازهٔ تاریخی خاموش از لاشهسنگ با ملاط گچ دستکوب ساختهشدهاست.
مجموعه تاریخی نارنجستان داراب
مجوعهای تاریخی در دهستان «فورگ» از توابع شهرستان داراب وجود دارد که به «قلعهی نارنجستان» یا «نارنج قلعه» شهرت یافته است. اثری که متشکل از بقایای یک قلعهی تاریخی، تپهای باستانی متعلق به حکومت ساسانیان و آثاری باقیمانده از ساختمان مسجدی کهن و شبستاندار است. امروزه تنها بخشی از ساختمان قلعه و دروازهی ورودی آن برجای مانده است.
آسیاب سنگی داراب
آسیاب سنگی داراب، یکی دیگر از آثار تاریخی شهرستان داراب است که در بخش شمالی آتشکدهی آذرخش این شهرستان (مسجد سنگی) قرار دارد. این آسیاب سنگی متشکل از دو استوانهی سنگی بزرگ است که در بالای کوه قرار گرفته و آب مورد نیاز آسیاب را تامین میکند. معماری این سازهی سنگی متعلق به دوران حکومت ساسانیان است و میتوان آن را یکی از کمنظیرترین انواع آسیاب در تاریخ ایران معرفی کرد. طبق کتیبهای که در بخش غربی ورودی آسیاب وجود دارد به خط کوفی که متعلق به اتابکان است، از تعمیر و بازسازی آن در دوران اتابکان و قاجاریه و نیز استفادهی مجدد آن در دوران ناصرالدین شاه حکایت میکند.
تنگ رغز داراب
تنگ رغز داراب نام تنگه یا درهای است در بخش فسارود، در ۲۵ کیلومتری شمال غربی شهر داراب در منطقه ای بنام حسن آباد، در جنوب شرقی استان فارس که از شمال به شهرستانهای نیریز و استهبان، از غرب به شهرستان فسا، از جنوب به شهرستان لار و زرین دشت و از شرق به استان هرمزگان محدود می شود.رغز به معنای راه بکر و لغزنده است. دره رغز به طول تقریبی ۴ کیلومتر در امتداد شمال به جنوب از سرچشمه رغز تا دره جنوب ، ۶۴ آبشار و یکصدحوضچه طبیعی را در خود جای داده است که تنها ۱۴ آبشار و آبگیر دره جنوبی مورد توجه عموم مردم و کوهنوردان بوده است و با رسیدن به آخرین آبشار دره جنوبی به ارتفاع ۳۵ متر دره جنوبی به بن بست می رسد. منطقه سرچشمه رغز نیز که از مسیر دیگری پیمایش میگردد، جنگلی زیباست که محل آغاز آب رغز است.
آبشار فدامی
در چند فرسنگی شهر زیبای داراب، آبشاری وجود دارد که شاید در اولین نگاه، همانند دیگر آبشارهای دلربا و زیبا باشد اما «فدامی» در دل خود، مجموعهای از چهار آب شور، شیرین، سرد و گرم را جای داده است که این خود باعث شگفتی است.این آبشار که نمودی از هنر زیبای نقاش طبیعت به شمار میآید، در فصل تابستان آب شیرینش بسیار خنک و گوارا و در زمستان گرم است و آب شورش در تابستان گرم و در زمستان بسیار خنک میباشد!جدایی از جذابیتهای بصری این آبشار، فدامی مکان بسیار مناسبی برای پیک نیک و کمپهای تابستانی به شمار میآید.
روستای لایزنگان
لایزنگان روستایی است کوهستانی که از شمال به شهرستان نی ریز، از جنوب به روستای نوایگان و قلعه بیابان، از شرق به کوهستان بخش رستاق و از شمال غرب به روستاهای شکرویه و مروارید متصل میباشد و در جنوب شرقی استان فارس وشرق داراب قرار دارد.روستای لایزنگان به ماسوله زیبای جنوب مشهورست.روستای لایزنگان به طور کامل شرایط و اوضاع جوی و اقلیمی یک نقطه میان کوهی را دارا است و از نقاط سردسیر شهرستان محسوب میگردد. آب وهوا در این روستا در فصل زمستان بارانی وبرفی است و در فصل تابستان هوا نسبتا خنک است.مردم لایزنگان مردمی مهمان نوازند و از مهمانانی که در تابستان به انجا می آیند به خوبی پذیرایی میکنند.