بندر و شهر باستانی سیراف ، استان بوشهر | Siraf 

بندر سیراف

در این مقاله از وب سایت گردشگری تاپ تراول شما را با بندر سیراف آشنا خواهیم کرد. در ادامه مطلب همراه ما باشید تا با این شهر و بندر تاریخی بیشتر آشنا شوید.

سیراف شهری باستانی واقع در بخش مرکزی شهرستان کنگان در استان بوشهر یکی از آثار تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. سیراف یکی از قدیمیترین بنادر ایران است که زمانی دارای رونق فراوانی بوده‌است. شهر باستانی «سیراف» دارای معماری خاصی می‌باشد که بسیار شبیه به روستای ماسوله در شمال کشور می‌باشد. سیراف پررونق ترین بندرکشور بود که روابط تجاری زیادی با کانتون چین و…در دوره‌های ساسانی و اسلامی داشت.

بندر سیراف

در فاصله قرون دوم تا پنجم هجری قمری،هشتم تا دوازدهم میلادی، بندر باستانی و تاریخی سیراف یکی از بزرگترین و باشکوه ترین بنادر ایرانی و اسلامی در سرتاسر حوزه خلیج فارس به شمار می رفت.دریانوردان و بازرگانان سیرافی نه تنها با کلیه بنادر آباد و پررونق خلیج فارس بلکه با هندوستان، چین و شرق آفریقا نیز در تجارت مستقیم و مستمر بودند. شهرسیراف در قرون اولیه اسلامی، شهری آباد، با عظمت و بسیار ثروتمند بود. مالکان خانه های زیبا، چوب مورد نیاز بناهای خود را از آفریقا و هندوستان وارد می کردند و در بندر سیراف خانه های چندطبقه می ساختند که قیمت آنها بیش از سی هزار درهم بود. شهر، دارای سیستم فاضلاب و لوله کشی سفالی بوده و بیمارستان بزرگی در آن احداث شده بود. علاوه بر این سیراف دارای چندین مسجد بزرگ و کوچک بوده که معروفترین آنها مساجد جامع و امام حسن بصری می باشد.

هنرمندان سیرافی یا مقیم سیراف در کارگاه های خاصی، مرواریدهایی را که از نواحی مختلف خلیج فارس می رسیده، پردازش هنری می کردند و سپس آن مرواریدها را به هند، چین و آفریقا صادر می نمودند. هنر گچ بری نیز در بندر باستانی سیراف رواج کامل داشته و مردمان متموَل و ثروتمند سیراف، اغلب دیوارها و سقف های خانه های خود را با نقوش و طرح های چشمگیری گچ بری می کردند. مردمان خوش ذوق سیراف حتی در آیین دفن مردگان خود نیز مسایل هنری را رعایت می کردند. آنان سنگ قبرهای مکعب شکلی بر قبرهای مردگان خود می گذاشتند و آیات قرآن کریم و نام متوفی را با خط کوفی بسیار زیبا بر سنگ های مخصوص حک می کردند.

سیراف بندری بوده که در باریکه ای میان کوه و دریا قرار داشته و به همین دلیل از چشم انداز بسیار زیبا و استثنایی برخوردار بوده است. هیچ بندری در سرتاسر خلیج فارس، موقعیت طبیعی سیراف را نداشته است. شهر با عظمت و پرشکوه سیراف سرانجام در زلزله هولناکی که در نیمه دوم قرن چهارم هجری رخ داد به کلی ویران شد و بخش قابل توجهی از آن نیز به زیر آب فرو رفت. اکنون از آن همه شکوه، تنها ستون های نیمه فرو ریخته، دیوارهای شکسته، قبرهای متروک و مساجد ویران باقی مانده است. ویرانه هایی که هنوز زیبا و چشم انداز هستند و بیانگر رونق افسانه ای شهر در روزگاری دور می باشند.

بافت این شهر از معماری بسیار منحصر به فرد و شبیه به روستای ماسوله پیروی می کند، شهری زیبا که در گذشته محل سکونت بیش از 300 هزار نفر از ملیت های مختلف نظیر یونانی، چینی و رومی بوده، ساکنینی که به دلیل وجود آزادی مذهب در سیرف از ادیانی مانند مسیحیت، زرتشتی، یهودی و بودایی پیروی می کردند. وجود گورستان های کهن از پیروان ادیان متعدد در این شهر شاهدی قوی برای اثبات آزادی مذهب در روزهای باستان در آن می باشد. سیراف به لطف داشتن تاریخی غنی و معماری و بافتی خاص و قرار گرفتن در موقعیتی جغرافیایی ویژه در کنار کوه و دریا سالانه نظر تعداد زیادی از گردشگران و علاقمندان به تاریخ و طبیعت را به خود جلب می کند.

جاذبه های سیراف

سفال های نقش دار، پارچه ها، معماری گچی و اتاق های نقاشی شده که از سیراف کهن باقی مانده است به جنبه های جذابیت و گردشگری این بندر، می افزاید. از دیگر جاذبه ها، مجاورت دریا، آثار تاریخی و باقیمانده از عصر شکوه آن و نزدیکی به شهر هایی دیدنی چون شیراز را نیز می توان نام برد. هم چنین سازه هایی پیدا شده که اشاره به سه دوره پارتی، ساسانی و اسلامی دارد. از آثار تاریخی بندر سیراف، می توان به قلعه نصوری، بازار باستانی سیراف،‌ مسجد جامع(که روی پی یک عمارت ساسانی بنا شده است)، گور دخمه ها و سیستم مهندسی آب رسانی ساسانیان اشاره کرد.

بازمانده‌های تاریخی

بازمانده‌های این شهر باستانی در نزدیکی بندر سیراف کنونی دیده می‌شود. سیراف زمانی از بندرهای اصلی ایران و خاورمیانه و محل پهلوگیری کشتی‌های بزرگ بود. بازرگانان سیرافی به دوردست‌های آسیا و آفریقا سفر دریایی می‌کردند. آنچه از سیراف بازمانده، حفره‌های سنگی کنده شده بر شیب تبه‌های سنگی است که گویا بعد از اسلام به‌عنوان قبر نیز استفاده شده‌اند. همینطور سنگچین‌ها، چاه‌ها، سنگ‌فرش‌ها و غارهایی شبیه آتشگاه در دل کوه‌ها بجا مانده‌است.