برای خیلی از ما، سفر یعنی فرار از روزمرگی و پیدا کردن تجربههای جدید. اما گاهی بین این همه مقصد گردشگری، دنبال جایی میگردیم که هنوز بکر مانده و کمتر کسی پا به آنجا گذاشته. درست مثل جزیره هرمز و کویر مصر – دو مقصدی که انگار از دو دنیای متفاوت کنار هم قرار گرفتهاند. یک طرف، ساحلی با شنهای سرخ و صخرههای رنگارنگ که هر گوشهاش یک گالری نقاشی طبیعت است، و طرف دیگر، کویری با تپههای شنی طلایی که شبهایش آنقدر تاریک است که میتوانید کهکشان راه شیری را با چشم غیرمسلح ببینید. در این راهنما، تجربههای دست اول و نکات کاربردی را با شما به اشتراک میگذاریم تا بتوانید سفری متفاوت و بهیادماندنی را برنامهریزی کنید. سفری که شاید تا مدتها، معیار مقایسهتان برای ماجراجوییهای بعدی باشد.
معرفی جزیره هرمز؛ نگینی رنگارنگ در خلیج فارس
جزیره هرمز فقط یک جزیره کوچک ۴۲ کیلومتر مربعی در خلیج فارس نیست. اینجا موزهای طبیعی از رنگدانههای معدنی است که در هیچ جای ایران نمونهاش را نمیبینید. خاک سرخ معروف هرمز که از اکسید آهن تشکیل شده، تنها یکی از ۷۲ نوع خاک رنگی این جزیره است. در سواحل غربی جزیره، میتوانید صخرههای مرجانی نقرهفام را ببینید که با غروب آفتاب میدرخشند.
نکته جالب اینجاست که معادن خاک سرخ هرمز که روزگاری منبع درآمد اصلی مردم جزیره بود، امروز به یکی از جاذبههای اصلی گردشگری تبدیل شدهاند. برای رسیدن به جزیره، باید از اسکله شهید حقانی بندرعباس، قایقهای مسافربری را سوار شوید که هر نیم ساعت یکبار حرکت میکنند و سفری ۳۰ دقیقهای را طی میکنند.
اگر میخواهید تجربه متفاوتی از گشت و گذار در جزیره داشته باشید، میتوانید از راهنمایان محلی کمک بگیرید که با موتور یا وانتهای مخصوص گردشگری، شما را به نقاط کمتر شناخته شده جزیره میبرند – از غارهای نمکی گرفته تا درههای رنگین کمانی که معمولاً در تورهای معمولی دیده نمیشوند.
بهترین زمان سفر به جزیره هرمز و جاذبه های آن
برخلاف تصور عموم، بهترین زمان تور جزیره هرمز از اوایل آبان تا اواخر اسفند است، نه تابستان. در این بازه زمانی، دمای هوا بین ۱۸ تا ۲۵ درجه است و میتوانید بدون نگرانی از گرمای شدید، از جاذبههای جزیره دیدن کنید. یک نکته مهم که کمتر به آن اشاره میشود، زمان جزر و مد است. برای دیدن ساحل سرخ معروف هرمز، حتماً باید زمان جزر دریا را بدانید – معمولاً بین ساعت ۸ تا ۱۱ صبح بهترین زمان برای عکاسی در این منطقه است. در مورد جاذبهها، غار رنگینکمان در شمال جزیره یکی از مکانهایی است که در بیشتر راهنماهای سفر از آن غافل شدهاند.
برای رسیدن به این غار باید مسیری ۴۵ دقیقهای را پیادهروی کنید، اما منظره دیوارههای معدنی با رنگهای سبز، زرد و قرمز ارزش این پیادهروی را دارد. نکته مهم دیگر اینکه در فصل زمستان، پرندگان مهاجر مثل فلامینگوها و حواصیلها به سواحل جنوبی جزیره میآیند و میتوانید تماشای این پرندگان را هم به برنامه سفرتان اضافه کنید. البته اگر قصد دارید از تنها قلعه پرتغالیهای جزیره دیدن کنید، بهتر است صبح زود یا نزدیک غروب بروید، چون این بنای تاریخی سایهبان ندارد و در طول روز به شدت آفتابی است.
راهنمای سفر به کویر مصر؛ هر آنچه باید بدانید
کویر مصر در ۴۵ کیلومتری شهر جندق اصفهان، یکی از دستنخوردهترین مناطق کویری ایران است که برخلاف نامش، هیچ ارتباطی با کشور مصر ندارد. برای رسیدن به این کویر، میتوانید از دو مسیر اقدام کنید: مسیر اول از تهران به سمت قم، کاشان، انارک و سپس جندق است که حدود ۷ ساعت زمان میبرد.
مسیر دوم از اصفهان به سمت نایین، خور و جندق است که حدود ۶ ساعت طول میکشد. نکته مهمی که باید بدانید این است که از جندق تا کویر مصر، جاده آسفالت نیست و حتماً باید با خودروی شاسیبلند یا از طریق تورهای کویر مصر به آنجا بروید. در فصل پاییز و زمستان، دمای شب به زیر صفر میرسد اما در عوض، آسمان شب آنقدر صاف و تاریک است که میتوانید عکسهای نجومی حرفهای بگیرید – کافی است از نورافکن و چراغقوههای قوی استفاده نکنید تا چشمتان به تاریکی عادت کند.
راهنماهای محلی معتقدند بهترین نقطه برای رصد ستارگان، تپههای شنی مشرف به روستای مصر است که از آلودگی نوری روستا هم دور است. برای اقامت، علاوه بر اقامتگاههای بومگردی که شبی حدود ۴۰۰ هزار تومان هزینه دارند، میتوانید کمپ بزنید – اما حتماً این کار را با راهنمای محلی انجام دهید چون جهتیابی در شبهای کویر کار سادهای نیست و GPS هم همیشه در دسترس نیست. می توانید از تجربه آژانس ها در تور کویر مصر نیز استفاده کنید.
کویر مصر؛ بهشت عکاسان و ستارهشناسان ایران
اگر به دنبال بهترین مکان برای عکاسی نجومی در ایران هستید، کویر مصر بیرقیب است. این کویر که نشاندهنده تاریکترین آسمانهای قابل مشاهده روی زمین است، شرایط ایدهآلی برای ثبت کهکشان راه شیری دارد. برای عکاسی حرفهای در شب، منطقه تپههای طلایی یا همان “دریای شن” که ۳ کیلومتر با روستای مصر فاصله دارد، بهترین موقعیت را دارد.
در این نقطه، تپههای شنی مواج در پیشزمینه و آسمان پرستاره در پسزمینه، ترکیب بینظیری برای عکاسی منظره ایجاد میکنند. یک نکته فنی مهم برای عکاسان: در فصل تابستان به دلیل گرد و غبار معلق در هوا، وضوح آسمان شب کاهش پیدا میکند. بهترین زمان برای عکاسی نجومی از اواسط مهر تا اواخر اسفند است، مخصوصاً شبهای بدون مهتاب.
عکاسان حرفهای معمولاً از لنزهای واید با دیافراگم f/2.8 یا بازتر استفاده میکنند و برای جلوگیری از نویز در تصاویر، ISO را بین ۱۶۰۰ تا ۳۲۰۰ تنظیم میکنند. نکته جالب دیگر اینکه در این منطقه میتوانید پدیده نادر “سراب” را هم عکاسی کنید – بهترین زمان برای ثبت این پدیده، ساعت ۱۰ تا ۱۲ ظهر در روزهای گرم است.
هرمز و کویر مصر؛ دو مقصد بینظیر برای ماجراجویی در ایران