کوه های راکی (Rocky Mountains)
رشته کوه های راکی که به نام راکی نیز شناخته میشوند، از رشته کوه های اصلی و بزرگترین رشته کوه های کوهستانی در آمریکای شمالی است. کوه های راکی 3000 مایل (4800 کیلومتر) در فاصله خط مستقیم از شمالی ترین قسمت غرب کانادا، تا نیو مکزیکو در جنوب غربی ایالات متحده امتداد دارند.
رشته کوه های راکی 80 تا 55 میلیون سال پیش در دوران کوهزایی لارامید، که در آن تعدادی صفحه شروع به لغزش در زیر صفحه آمریکای شمالی کردند، شکل گرفتند. زاویه فرورانش کم عمق بود و در نتیجه کمربند وسیعی از کوه ها از غرب آمریکای شمالی امتداد یافتند. از آن زمان، فعالیتهای تکتونیکی بیشتر و فرسایش یخچالهای طبیعی، کوههای راکی را به قله ها و دره های چشمگیر تبدیل کرده است. در پایان آخرین عصر یخبندان، انسان ها شروع به سکونت در رشته کوه ها کردند. پس از کاوش های اروپاییها، مانند سر الکساندر مکنزی، و انگلیسی-آمریکاییها، مانند اکسپدیشن لوئیس و کلارک، منابع طبیعی مانند مواد معدنی و خز، بهره برداری اقتصادی اولیه از کوه ها را به همراه داشت،
این کوه ها دارای 100 قله بلند هستند که از این تعداد، 78 قله (از جمله 30 قله مرتفع) در کلرادو، ده قله در وایومینگ، شش در نیومکزیکو، سه قله در مونتانا، و یک قله در یوتا، بریتیش کلمبیا و آیداهو قرار دارند. از 50 قله برجسته کوههای راکی، 12 قله در بریتیش کلمبیا، 12 قله در مونتانا، 10 قله در آلبرتا، هشت قله در کلرادو، چهار قله در وایومینگ، سه قله در یوتا، سه قله در آیداهو و یک قله قرار دارند. در نیومکزیکو پارک های عمومی و زمین های جنگلی از بخش عمدهای این رشته کوه ها می باشد و مقاصد گردشگری محبوب بشمار می روند، به ویژه برای پیاده روی، کمپینگ، کوهنوردی، ماهیگیری، شکار، دوچرخه سواری در کوهستان، اسنوموبیل، اسکی و اسنوبورد.
از نظر اکوسیستم و حیات گیاهی و جانوری نیز کوه های راکی و مناطق اطراف از غنی ترین بخش های آمریکاست. از جمله موجودات بومی و کمیاب این کوه ها می توان به گوسفند بیگورن، گوزن شمالی، موس، خرس های گریزلی، کوگار، گرگ های یلو استون و غیره اشاره نمود