غار آبی دانیال مازندران 

غار آبی دانیال

در این مقاله از  معرفی جاهای دیدنی ایران قصد داریم یکی از جاهای دیدنی مازندران یعنی غار آبی دانیال را به شما معرفی کنیم و آن را مورد بررسی قرار دهیم. در ادامه با تاپ تراول همراه باشید…

غار آبی دانیال یکی از غارهای آبی و رودخانه ایران می باشد که در رشته کوه البرز واقع شده است. این غار در قسمت سلمان شهر شهرستان عباس آباد قرار داد. این غار دارای طول 2158 متر و عمق 74/2 متر و ارتفاع دهانه اصلی از سطح دریا 160 متر است و یک دهانه دارد.  غار دانیال دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران پس از غار قوری قلعه روانسر در کرمانشاه می باشد. دمای داخلی این غار در طول سال تقریباً یکسان می باشد.

غار دانیال در دو کیلومتری روستای دانیال، در ۵ کیلومتری جنوب سلمان شهر(متل قو) در استان مازندران در شمال ایران قرار دارد. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا قسمت پایانی وجود دارد که از بهم پیوستن چندین جوی و چشمه بوجود می آید. عمق این جریان در قسمتهای گوناگون غار متغیر می باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته چندین گذرگاه و قسمت در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیر ممکن خواهد شد.

غار دانیال که یکی از معروف ترین جاذبه های طبیعی روستای دانیال است. از دیگر نام هایی که به این غار نسبت داده اند، کرد کوی و چاری و گرده کوه است.

راه دسترسی به غار آبی دانیال جاده اصلی ده دانیال است که از مرکز شهر متل قو به سوی جنگل پیش می رود و پس از گذشتن از ده خاکی خواهد شد. در ادامه مسیر به طور راهپیمایی در کنار رودخانه اصلی است که تقریبا تا دهانه غار 30 تا 45 دقیقه راهپیمایی دارد و در بخشی که یک شعبه کوچک به رودخانه می ریزد ادامه مسیر به سوی سرچشمه شعبه غار ادامه می یابد.

نقشه برداری این غار در اکتبر ۲۰۰۸ به وسیله ی تیمی از غارنوردان کشورمان و سایمون بروکس، غارنورد مشهور انگلیسی که غارهای زیادی را در کشورمان بازدید کرده به انجام رسیده است.

طول آن ۲۱۵۸٬۲ متر است و در ارتقاع ۷۴٬۲ متری سطح دریا واقع شده است. غار از یک پاساژ و دو تالار بزرگ که برخی بخش هایش دارای عناصر تزئینی می باشد، تشکیل گردیده است.

دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران پس از غار قوری قلعه پاوه در کرمانشاه می باشد.این غار فقط دارای یک شعبه یا دالان اصلی به طول تقریبی 1500 متر و عرض تقریبی یک و نیم متر است که با پیچ و خمهای فراوان و گذر دالانهای تنگ و باریک پر از آب و حوضچه ها و آبشارهای کوچک ادامه می یابد و در انتها به چند شعبه کوچکتر تقسیم خواهد شد.

وجود دالانهای کم عرض و ارتفاع که عبور از آنها به طور پا مرغی و حتی سینه خیز ممکن است از جاذبه های دیگر این غار است.پس از ورود به دهانه غار باید قید خشک ماندن را بزنید؛ چون از همان اول و در فاصله100 متری دهانه غار وارد حوضچه ای خواهید شد که برای ادامه مسیر باید تا شکم در آن فرو بروید. همین طور که جلو می روید تزئینات آهکی چند میلیون ساله به استقبال تان می آیند. استلاگمیت و استلاگتیتهای این غار به علت جنس لایه های بالای غار کم است و جز در مناطق معدودی در دیگر نقاط غار یافت نخواهد شد.

غار دارای دو تالار است: تالار اول به نام تالار خفاش و تالار دوم ریزان یا زرین.

تالار اول یا تالار خفاش به دلیل سطح گلی و لغزنده آن، گذر از این معبر را به سختی امکان پذیر می نماید، همچنین وجود تپه ای از فضولات خفاش ها که طی صدها سال تشکیل شده بوی نامطبوعی را در این تالار متساعد ساخته است.

استالاکتیت های سوزنی شکل تالار دوم که از سقف آویزان است جلوه خاصی را به این تالارداده است. وجود قطرات آب حاوی بی کربنات کلسیم در نوک این استالاکتیت ها نشان از ادامه روند شکل گیری این تزئینات دارد که شاید بلندتر شدن این چکنده ها یا استالاکتیت ها با همین فرایند طولانی، صدها یا هزاران سال به طول بیانجامد.

دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان می باشد. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا قسمت پایانی وجود دارد، آب داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب گوناگون آن سرچشمه می گیرد تامین خواهد شد و کاملا زلال و از نظر محلولات دارای درصد پایینی بوده و آن را قابل شرب می کند. دمای هوای داخل غار حدود 23 درجه سانتیگراد و دمای آب چیزی در حدود 17 درجه است که این دما در تمامی طول سال تقریبا ثابت است که همین ثابت بودن اجازه می دهد این غار در تمامی فصول سال حتی فصل زمستان قابل دیدار باشد اما پیشنهاد می شود برای تماشای این غار از فصول گرم به علت بالا بودن دما در خارج از غار و خیس بودن کل لباسها استفاده شود. زمان لازم برای پیمایش کامل غار برای یک تیم کوچک و سریع سه و نیم ساعت و برای یک تیم متوسط بین پنج تا هفت ساعت است.عمق این جریان در قسمتهای گوناگون غار متغیر می باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته چندین گذرگاه و قسمت در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیر ممکن خواهد شد.

جانداران داخل غار:

زندگی جانوری آن محدود به پشه، خفاش و آبزیان محدودی از جمله قورباغه و خرچنگ می باشد.