دیدنی های معمولان

مَعمولان شهری است در استان لرستان در غرب ایران. این شهر مرکز بخش معمولان از توابع شهرستان پلدختر است. معمولان در ۵۰ کیلومتری شمال شهر پلدختر و در ۶۰ کیلومتری جنوب خرم آباد قرار دارد.در این شهر مکانهای دیدنی فراوانی وجود دارد از جمله پل تاریخی -کتیبه ها و سنگ نوشته ها – تپه های باستانی- قبرستانها و… از لحاظ مناظر طبیعی منطقه معمولان جزو سرسبزترین شهرهای استان و دارای جنگل های بلوط می باشد که در فصل بهار پذیرای بسیاری از مهمانهای نوروزی می باشد در ادامه همراه تاپ تراول باشید تا شما را با برخی از دیدنی های معمولان آشنا کنیم.

آبشار افرینه

آبشار افرینه یکی از مهمترین جاذبه های شهر معمولان است که بدون شک یکی از محدود مناظر طبیعی کشور می باشد که بدون طی جاده های فرعی،مسافرین می توانند از زیبایی های آن لذت ببرند.آبشار افرینه در کنار جاده ی اصلی پلدختر به خرم آباد و در کنار روستایی به همین نام (تقریبا ۲۵ کیلومتری پلدختر) قرار گرفته است.آبشار افرینه در روستای آفرینه، آبشاری بسیار کهن و زیبا و پر آب است که رازهایی را از دوران ساسانیان در دل آسیاب خرابه اش پنهان کرده است.

غار در دو طبقه ساخته شده که ارتفاع طبقه دوم نسبت به طبقه اول ۳ ٫ ۴ متر است. مساحت کل غار حدود ۲۸۱ متر و دهانه ورودی آن در اندازه ۲ ٫ ۵۰ در ۲ ٫ ۲۰ متر است. در فضای داخلی غار مخازن آب ساخته شده و در طبقه دوم چهار اتاق که به یکدیگر راه دارند ساخته شده است این اثر تاریخی به شماره ۲۶۶۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این غار در ۵۰ کیلومتری جنوب خرم آباد در منطقه چمشک قرار دارد ودارای چند اطاق، آبریزگاه، مهرابه و پنجره‌های مشرف به دره کوگان است. این غار به وسیله انسان و در دوره اشکانیان ایجاد شده است. از نکات قابل تأمل در این غار مخازن آب در داخل اتاق‌ها است.این غار به شماره 2660 در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.

پل تاریخی کلهرت

این پل به روایتی در زمان هخامنشیان ساخته شده و به عنوان راه شاهی در مسیر هگمتانه به شوش بنا شده است که در دوران ساسانیان مرمت شده است. پایه های این پل تاریخی بصورت بیضی می باشد. از ویژگی های برجسته پل معمولان، می شود به وجود سکویی در داخل دو پایه اصلی پل نام برد که این سکو از ۱۲ پله ساخته شده و کاربرد آن دقیقاً روشن نیست ولی احتمالاً به عنوان پشت بند از آنها استفاده می شده است. کتیبه ای در قسمت غربی پل، بر سینه کوه بالاتر از مسیر گذر روی پل به طرف شمال غربی آن به دستور بدر بن حسنویه نوشته شده و قرینه آن، در قسمت جنوب بر سینه کوه وجود داشته که متأسفانه به علت عملیات راهسازی تخریب شده است. این بنا به شماره ۲۵۸۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.