دیدنی های اندیمشک
شهر اندیمشک یکی از شهرهای شمالی استان خوزستان است که در کوهپایه زاگرس قرار گرفته و با مردمانی مهربان و خونگرم از گردشگران میزبانی میکند. به دلیل وجود کوههای متعدد در حوالی این شهر، سدهای مختلفی مانند کرخه، دز و بالارود احداث شده که با ذخیرهی آب زندگی را برای ساکنین این شهر آسان میکند. دشتهای وسیع، دریاچههای پرآب و باغات مختلف در اطراف اندیمشک سبب شده تا در فصل بهار و تابستان افراد زیادی برای شنا و تفریح به آنجا بروند، لذا حتما یک بار به اندیمشک سفر کنید و از بودن در آنجا لذت ببرید.در ادامه مطلب همراه تاپ تراول باشید تا با دیدنی های اندیمشک بیشتر آشنا شوید.
پل صیحه (آباره عباس خان)
این پل تاریخی که امروزه هنوز هم پابرجاست مربوط به دوران صفویان است و با مصالحی چون آجرسنگ، گل، آهنک و ساروج ساخته شده و نمونه آن را میتوانیم در بیشتر نقاط کشور مشاهده کنید. پل صیحه دارای 12 دهنه با قوس 6 متری و پایه های موج شکن 1 متری است که احتمالا در دوران خود حجم آب فراوانی که از این رود میگذشته را تحمل میکرده است. باستان شناسان ایرانی در سال 1379 کار مرمت آن را آغاز کردند.
امامزاده احمد اندیمشک
از دیگر مکان های دیدنی اندیمشک میتوان به مقبره امامزاده احمد بن موسی اشاره کرد. امامزاده احمد یکی از محبوب ترین جاذبه های اندیمشک است که در فاصله ۶۰ کیلومتری از کمربندی شهربیدروبه واقع است. این آرامگاه در بخش الوار اندیمشک ساخته شده که برای رفتن به آن مکان باید از چندین روستا از جمله روستای زیبای کلگدره، شیرین آب جا، اردو، سرخکان و پیروالی و چند روستای دیگر عبور کرد.
آرامگاه محمود علی
یک آرامگاه با گنبد مخروطی 8 متری مربوط به دوران اسلامی میان یک گورستان قدیمی ساخته شده در روستای به نام محمودعلی واقع در بخش الوار شهر اندیمشک است. مردم محلی میگویند که اینجا قبر شخصی به نام سلطان محمود فرزند شخصی به نام علی بوده که در اثر گذشت زمان به نام محمود علی معروف شده است.
قلعه رزه
قعه رزه، رزمان یا رزمانان در دوره صفویان ساخته شد و جز جاذبه های اندیمشک به حساب می آید. این بنا در کیلومتر ۴۶ جاده اندیمشک به سمت پل دختر قرار گرفته و سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. قلعه روزگاری محل استراحت کاروان هایی بوده که از جاده خرم آباد به اندیمشک (صالح آباد) عبور می کردند.
بقعه امیر سیف (دژ سرقلا)
این محل تاریخی در مسیر روستای “جاردو” و در داخل یک گورستان قدیمی (دامنه کوه سه) قرار گرفته است.اندازه داخلی بقعه حدود 3 متر در 4 متر بوده و اندازه در ورودی آن 75 در 125 سانتیمتر است. بیشتر بنا از سنگهای طبیعی کوچک نتراشیده شده که از کنار رودخانه مجاور جمع شدهاند ساخته شده و احتمال میرود که مربوط به دوران عیلامیان باشد. این اثر در تاریخ ۶ اسفند ۵۸۳۱ با شمارهٔ ثبت ۵۱۸۷۱ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منطقه گردشگری منگره
روستای منگره یکی دیگر از جاذبههای اندیمشک است که در فاصله ۵۰ کیلومتری آن واقع شده است. منطقهای کوسهتانی که پر است از باغهای انگور و زندگی اکثر مردم آن از این راه میگذرد. جاذبههای موجود در روستای گرداب منگره عبارتند از: کوه، جنگل با آب و هوای معتدل و منابع عظیم طبیعی و حیات وحش. این منطقه دارای مناظر بسیار زیبایی از درختان انار، بلوط، انگور، انجیر، چنار و دیگر درختان است. در زیر این درختان چشمههای بزرگی جاری است. معمولا دمای این جا بین ۱۲ تا ۱۵ درجه کمتر از اندیمشک است و برای کمی خنک شدن در گرمای تابستان بسیار مناسب به نظر میرسد. جاده رفتن به آن استفالت است و امکانات اولیه اقامت کردن توسط اهالی مهیا شده است.
پلاژ سد دز
پلاژ سد دز در ۳۵ کیلومتری شهرستان اندیمشک در کنار دریاچه سد دز واقع شده است. این منطقه دارای تاسیسات، رستوران، طبیعت و جاذبه های حیاط وحش میباشد. همچنین این منطقه موقعیت مناسب برای ایجاد رستوران شناور را دارد.
دره تنگوان
این منطقه دروازه ای به شهر اوان در حکومت عیلامی از حکومت های تاریخی در این منطقه بوده و منظره ای بسیار تماشایی دارد که تنگوان یا به عبارتی تنگه آهوان (مکانی برای آهوها) یا شاید تنگه اوان خوانده می شد. در قسمت دیگر تنگوان، کوه کمتر شناخته شده سنگ سیلان است که به دره های عمیق و دیدنی رود دز اندیمشک و قلعه مختار و چم سبز می رسد. نام دیگر تنگوان چهل پا است و از طرف سازمان حفاظت از محیط زیست کشور به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شده است. از جانواران که در آن زندگی می کنند بزهای کوهی هستند که به خاظر صعب العبور بودن از دست شکارچیان جان سالم به در برده اند. راه دسترسی به آن از راه آسفالت سد دز و راه شنی حسینیه به پلاژ سد دز در سمت غرب منطقه است.
سد کرخه
سد کرخه بزرگ ترین سد خاکی ایران و یکی از بزرگ ترین نمونه ها در جهان است که بر روی رودخانه ای با همین نام احداث شده است . رود کرخه از مناطق میانی و جنوب غربی رشته کوه های زاگرس در نواحی غرب و شمال غرب کشور سرچشمه می گیرد و پس از طی مسافتی نزدیک به ۹۰۰ کیلومتر در امتداد شمال به جنوب، سرانجام در مرز مشترک ایران و عراق به مرداب هورالعظیم می رسد.