جشن کریسمس
در این مقاله از وب سایت گردشگری تاپ تراول شما را با جشن کریسمس آشنا خواهیم کرد . در ادامه مطلب همراه ما باشید .
کریسمَس (Christmas) یا نوئل (زبان فرانسوی: Noël) جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی داشت زادروز عیسی مسیح برگزار میشود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آن را در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار میکنند.
ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاجشویان در روز ۶ ژانویه ادامه مییابد. هرچند مهمترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی، روز عید پاک (به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است، بسیاری بهخصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهمترین رویداد سالانه مسیحی محسوب میدارند. با وجودی که این روز یک عید مذهبی شناخته میشود از اوایل سده بیستم میلادی به بعد بهطور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم. کریسمس با آیینهای ویژهای بهطور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد.
شب کریسمس
همیشه تا نام کریسمس به میان میآید نام کریسمس ایو Christmas Eve هم به گوش میرسد. کریسمس ایو به شب قبل از فرارسیدن کریسمس یعنی شب 24اُم ماه دسامبر گفته میشود. کریسمس ایو یا شب کریسمس با غروب کردن خورشید و به صدا در آمدن ناقوس آغاز میشود. گفتنی است مراسمی که در کریسمس ایو انجام میشود، کمی در بین پیروان کاتولیکها و پروتستانها متفاوت است اما اغلب این اعمال بین کاتولیکها و آنگلیکانها مشترک میباشد. مهمترین رسمی که در کریسمس ایو وجود دارد تهیهی شام مخصوص و گردهم جمع شدن اعضای خانواده است؛ به این منظور غذاهایی بسیار رنگین طبخ میکنند که بوقلمون مهمترین قسمت آن محسوب میشود و باید حتما بوقلمون به صورت کامل (درسته) پخته شود. پس از آماده شدن میز غذای کریسمس ایو همهی اعضای خانواده گردهم جمع شده و بعد از شکرگذاری به خوردن غذا میپردازند.
بابانوئل
شخصیتی که امروزه به شکل پیرمردی مهربان و چاق است و با لباس سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند، هنگام جشن در میان برگزارکنندگان این جشن ظاهر میگردد به چندین اسم شناخته میشود که بابانوئل (Papa noel)، سانتا کلوز (Santa claus) و سنت نیکولا (Saint Nicola) از معروفترین این اسامیاند.
تاریخچه بابا نوئل
در سده چهارم میلادی، یکی از اسقفهای آسیای صغیر (ترکیه امروز) به خاطر رفتار مهربانانه اش با کودکان شهرت یافت. این شخص که بعدها به سنت نیکولاس (نیکولاس قدیس) شهرت یافت، در نقاشیهای قرون وسطی و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهرهای جدی و نجیبانه نشان داده شدهاست و تا حدود قرن شانزدهم، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار میشد، اما از آن پس، این جشن، تنها به پروتستانهای هلند منحصر گردید. مهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند، این رسم را با خود به آن کشور بردند و در آنجا بود که نام او به سانتا کلوز (به انگلیسی: Santa Claus) تغییر یافت.
آیینهای کریسمس
برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها میروند، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی میکنند و در خیابانها و کوچهها دستهدسته سرودهای پرستشی و شکرگزاری اجرا مینمایند. همچنین در این ایام حراجیهایی برپا میشود و در روز باکسینگ در ۲۶ دسامبر، کارمندها از کارفرمای خویش هدیه دریافت میکنند.
درخت کریسمس
امروزه در تمام جهان درخت کاج نماد مهم کریسمس است. درخت کریسمس یا درخت نوئل درختی تزئین شدهاست که معمولاً درخت همیشه سبز است. امروزه، اشیاء مختلفی از جمله حلقه گل، زرورق و آبنبات عصایی بر روی درخت میگذارند. یک فرشته یا ستاره ممکن است در بالاترین قسمت باشد که نشان دهنده میزبان فرشتگان است یا فرشته فرشته بیت لحم از تولد حضرت عیسی است.
اما دیگر اجزای این درخت ، تندیس های کوچک فرشته، عصا، کیسه و جوراب های رنگی، نوارهای رنگی درخشان و نیز ستاره ها، گوی ها، میوه رنگ شده درخت کاج و چراغ های ریز الوان است که تمامی درخت و اطراف آنرا در بر می گیرد. هدیه هائی را که برای افراد خانواده و خویشاوندان تهیه شده نیز زیر درخت کریسمس می گذارند.
آب نبات در کریسمس
آب نباتها هم نقشی پررنگ در این جشن دارند و شاید جالب باشد که بدانید در طی این تعطیلات مصرف آب نباتها در آمریکا دو برابر مصرف سالانهی آن میشود. واقعیت این است که دلیل اصلی استفاده از شکلاتها و شیرینیها و آب نباتها در کریسمس به درستی مشخص نیست اما دو نظریهی معتبرتر در این زمینه وجود دارد یکی این که به مناسبت تولد حضرت مسیح آب نبات پخش میشود تا نشان دهندهی شادی باشد. نظریهی دوم این است که در گذشته در کشورهایی که این دین رواج داشت، نیشکر به وفور کشت و برداشت میشد به همین خاطر تصمیم گرفتند تا در جشنهایشان از آب نباتها استفاده کنند.