جاهای دیدنی لاهیجان

در این مقاله از معرفی دیدنی شمال ایران درباره جاهای دیدنی لاهیجان که یکی از مقاصد اصلی در و گردشگری در استان گیلان می باشد سخن خواهیم گفت . پس با وب سایت گردشگری تاپ تراول همراه باشید تا بهترین مکان های دیدنی لاهیجان را بیشتر بشناسید.

مختصری درباره شهر لاهیجان بدانید :

لاهیجان (به گیلکی: لاجؤن) مرکز شهرستان لاهیجان ، بزرگترین شهر شرق استان گیلان و نود و پنجمین شهر پرجمعیت ایران می باشد . این شهر در ناحیه کوهپایه‌ای قرار دارد و تپه‌ ماهورهای آن را بوته‌های چای پوشانده‌است. این شهر در شرق سفیدرود و در ارتفاع ۴ متری قرار دارد. این شهر در سال ۲۰۱۷ با ۲۲۰٬۰۰۰ نفر جمعیت دومین شهر پرجمعیت گیلان (پس از رشت) بوده و اکنون تخمین زده می‌شود نزدیک به ۲۲۰۰۰۰ نفر همراه با احتساب حومه جمعیت داشته باشد،

لاهیجان یا به حق “عروس گیلان” یکی از شهرهای زیبای شرق استان گیلان است و معنی نام آن بر اساس شواهد قدیمی “شهر ابریشم” بوده است. لاهیجان یکی از قدیمی ترین شهرهای گیلان است که در زمان حمله مغول ویران می شود ولی پس از آن مجدداً رونق یافته و مرکز تولید ابریشم، برنج و ذرت و همچنین مرکبات می شود. طلایی ترین دوران شکوفایی این شهر در قرن نهم هجری بوده است.

دومین دوره طلایی لاهیجان در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آغاز شده است که توسعه تجارت ابریشم و کشت چای منجر به تجدید حیات شهر گردیده است. در ۱۹۰۲ ، اولین کشت چای به ابتکار کاشف السلطنه کنسول وقت ایران در هند در این شهر انجام شد. از آن پس تپه‌های لاهیجان تدریجاً از باغات چای پوشیده شد و کارخانه‌ ها برای فراوری چای در شهر و حومه آن تأسیس شدند (اولین کارخانه در ۱۹۳۲ تأسیس شد).

فاصله تهران تا لاهیجان در حدود 350 کیلومتر هست و بهترین مسیر، استفاده از آزادراه های تهران-کرج، کرج – قزوین و قزوین-رشت هست که قبل از رسیدن به رشت می بایست از آزادراه خارج شده و از جاده سنگر- سیاهکل به سوی شرق و به سمت لاهیجان ادامه مسیر داد.

لباس مردم محلی این خطه از کشورمان جزو زیباترین و رنگارنگ‌ترین لباس‌های محلی در کشور و حتی جهان است. لباس محلی مردان لاهیجان نمت کلاه، جلیقه (جلقته)، شلوار، چوموش (یا چموش که کفش چرم ساده‌ای است) و کت است که بسته به فصل جنس و ضخامت آن‌‌ها تفاوت دارد. زنان نیز روسری و سربند، پیراهن، کت، الجاقبا، دامن، گردتومان، جلیقه (جرقده)، چادر کمر، چادر شب، کفش و جوراب می‌پوشند.

دیدنی های لاهیجان

شهر زیبا و دیدنی لاهیجان ، با تاریخی کهن، چشم‌اندازهای طبیعی فوق‌العاده و همجواری با یکی از قلل کشور از زیباترین مناطق گردشگری در شمال است که جمع بسیاری از مسافران را در ایام مختلف سال، بویژه روزهای نوروز و ایام فصل تابستان، به میهمانی فرا می‌خواند.

مسجد اکبریه لاهیجان

«مسجد اکبریه» یکی از عمارات تاریخی و از جاذبه‌های گردشگری در جنوب غربی شهرستان لاهیجان و استان گیلان است. این بنای کهن را می‌توان یکی از میراث ارزشمند و مهم کشور نامید که سنگ‌نبشته‌ای از جنس مرمر، تاریخ احداث آن را سال ۱۲۳۹ هجری قمری در زمان حکومت «فتحعلی‌شاه» و به همت «حاج علی‌اکبر لاهیجانی» بیان می‌کند. معماری و تزئینات انجام شده در آن زیبا و هنرمندانه است به گونه‌ای که مسافران هنگام ورود به آن به تحسین این زیبایی‌ها می‌پردازند. جالب است بدانید که این مسجد بنا به دلایلی در زمان ساخت به صورت نیمه‌تمام باقی ماند و امروزه از دو بخش مسجد نو با قدمتی نزدیک به یک قرن و مسجد کهنه تشکیل شده که به وسیله‌ی دری بزرگ به یکدیگر مرتبط است. برخی از کارشناسان معماری این مسجد را به مسجد «ایاصوفیه» در ترکیه شبیه می‌دانند.

تالاب سوستان

یکی از جاذبه‌های گردشگری در شهرستان لاهیجان پدیده‌ای است طبیعی به نام « تالاب سوستان » که به تکه‌ای از بهشت می‌ماند و گردشگران به محض قرارگرفتن در نزدیکی این شاهکار خلقت، زبان تحسین به خالق زیبایی‌ها می‌گشایند. جالب است بدانید که این جاذبه‌ی دوست‌داشتنی در فصل زمستان و پاییز مملو از آب شیرین است و داخل و گرداگرد آن را درختانی باشکوه، گیاهان مردابی و نیزارها محصور کرده است. مکانی که به دلیل آب و هوای مناسب پوشش گیاهی مطلوب و آب شیرین، زیستگاه پرندگان و آبزیان مختلفی است. از ویژگی‌های این تالاب، مسیر دسترسی بسیار زیبا با چشم‌اندازهای خارق‌العاده است که به دلیل حضور منطقه‌ای سرسبز، مکان‌های بکر و دست‌نخورده و همچنین مسیر دسترسی آسان، به یکی از نقاط گردشگری شمال کشور تبدیل شده است.

آرامگاه کاشف‌ السلطنه (موزه‌ی تاریخ چای)

یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری در شهرستان لاهیجان، «آرامگاه محمدمیرزا قاجار قوانلو»، فرزند بزرگ «اسدالله میرزا نایب‌السلطنه» از رجال تحصیلکرده و بلندرتبه‌ی مملکتی، در زمان قاجاریه است که به بنا بر وصیت وی، بر تپه‌های چای در لاهیجان ساخته شده و امروزه این منطقه به «موزه‌ی تاریخ چای» تبدیل شده است.

وی چای و وسایل کاشت آن را از هندوستان به ایران و لاهیجان آورد و به دلیل تلاش‌هایش در امر کاشت آن، به چایکار شهرت یافت. قبر «کاشف‌السطنه» در ابتدا از سنگ مرمر سیاه و بدون هیچ سقف و پوششی ساخته شد. تا اینکه در سال ۱۳۵۵ شمسی به سبک معماری غربی و به تلاش انجمن آثار ملی، آرامگاه وی به صورت اسکلتی از بتن مسلح، با نمایی از سنگ تیشه‌ای به رنگ طوسی و در زیربنایی بالغ بر ۵۱۲ مترمربع بنا شد. در سال ۱۳۷۱ شمسی در کنار آرامگاه پس از واگذاری به «سازمان میراث فرهنگی»، «موزه تاریخ چای ایران» ساخته شد.

استخر لاهیجان

یکی از زیباترین مناطق گردشگری در شهرستان لاهیجان، در دامنه‌ی «شیطان کوه» و در بخش شرقی لاهیجان قرار دارد که به «استخر لاهیجان» شهرت یافته است. این جاذبه‌ی زیبای گردشگری، در زمینی به وسعت ۱۷ هکتار و با عمقی نزدیک به ۴ متر قرار گرفته است که در دوران گذشته به عنوان مخزن آب جهت آبیاری شالیزارهای برنج استفاده می‌شد.

از زیبایی‌های این استخر طبیعی، وجود جزیره‌ زیبا است که در مرکز آن قرار گرفته و پیشتر به آن «میان پشته» گفته می‌شد. این جزیره، توسط یک پل سیمانی که دارای طولی نسبتا بلند است، به بخش جنوبی استخر وصل شده است. این منطقه از لاهیجان که به نظر می‌ر سید به دستور «شاه عباس صفوی» ساخته شده، محبوب گردشگران و مردم محلی است و همواره تعداد زیادی از مسافران از آن دیدن می‌کنند.

تله کابین لاهیجان (بام سبز لاهیجان)

از دیگر تفرجگاه‌ها و مکان‌های گردشگری در شهرستان لاهیجان، «تله کابین احرار» است که از آن به «بام سبز» نیز یاد می‌شود. این جاذبه‌ی گردشگری در سال ۱۳۸۴ و با ۲ ایستگاه، ۵ دکل و ۳۳ کابین، احداث شد. «بام سبز» نام ایستگاه اول با ۱۲۳ متر و «تاج خروس» نام ایستگاه دوم با ۳۱۳ متر است که می‌توان چشم‌اندازهای زیبایی را از این منطقه تماشا کرد. غرفه‌های صنایع دستی و خوراکی و کافی شاپ در این دو ایستگاه قرار دارد و روزانه به طور میانگین ۱۰۰۰ نفر را با خود منتقل می‌کند.

پل خشتی لاهیجان

در غرب شهرستان لاهیجان، در محله‌ای به نام «پرده سر» سازه‌ای تاریخی قرار دارد که قدمت آن به دوران حکومت کیائیان باز می‌گردد. جالب است بدانید که «میرظهیرالدین مرعشی» در کتابش از این پل نام برده است. طبق اظهارات ایشان، در اوایل سلطنت قاجاریه، «حاج جعفر کاشانی» از مردم نیکوکار زمان، پلی آجری را به جای پلی قدیمی و سنگی احداث کرد و این پل در سال ۱۲۷۱ هجری قمری، کاملا مورد بازسازی قرار گرفت. این پل تاریخی دارای طولی برابر با ۵۰ متر عرضی بالغ بر ۴ متر و ۵۰ سانتی‌متر و ۱۱ متر ارتفاع است که با آجری به رنگ قرمز آهک و ساروج ساخته شده است. همچنین این پل دارای ۵ چشمه معلق که پیشینه‌ی آن به قرن نهم هجری بازمی‌گردد، است.

شیطان کوه

در بخش شرقی شهرستان لاهیجان، یکی از زیباترین کوه‌های شمال کشور قرار دارد که به «شیطان کوه» شهرت یافته است. «شاه‌نشین کوه» نام پیشین این جاذبه‌ی گردشگری طبیعی است که در گذشته برکه‌ای به طول ۷۰ متر و عرضی بالغ بر ۲۰۰ متر در مقابل آن قرار داشت. این در حالی است که امروزه این برکه به یک دریاچه‌ی مصنوعی تبدیل شده و در بین آن می‌توان جزیرهای را مشاهده کرد که ساختمانی کوچک در آن قرار دارد.

غذاهای محلی لاهیجان

غذاهای محلی لاهیجان همچون مرغ و آلوی لاهیجان، میرزا قاسمی، خورشت سبزی فسنجان و شیش انداز گیلکی و خوش طعم و به یادماندنی هستند

مرغ و آلوی لاهیجان

شمالی‌ها در پخت انواع غذا با مرغ و چاشنی‌های مختلف تخصص دارند. از مرغ‌های ترش همراه با سبزیجات محلی گرفته تا مرغ‌هایی که با آلو و رب‌های نارنج و انار طبخ می‌شوند. این خورش با چند نوع رب‌ترش و شیرین پخته می‌شد تا مزه ملس و لذیذی پیدا کند. خورش مرغ و آلو خورشی مجلسی و مختص مردم لاهیجان است.

برای تهیه مرغ و آلوی لاهیجانی پیاز و سیر را نگینی خرد کنید و با زردچوبه و فلفل تفت دهید. آلو را خیس کنید، آب آن را خالی کنید و سپس آن را درون قابلمه بریزید. رب انار، رب نارنج و برگه زردآلو خیس شده را هم اضافه کنید و تفت دهید. نصف لیوان آب جوش اضافه کنید و بگذارید موادتان کاملا باهم مخلوط شوند و یک مایه یک‌دست داشته باشید. حالا مرغ را اضافه کنید. یک لیوان آب جوش دیگر اضافه کنید و بگذارید خورش روی حرارت کم یک ساعت بپزد و جا بیفتد. بهتر است از آلوی سیاه برای این غذا استفاده کنید.

خورشت سبزی فسنجان لاهیجان

خیلی از غذاهای سنتی که ما می‌شناسیم و سال هاست که آنها را پخته‌ایم مدل‌های دیگری هم دارند؛ خورشت سبزی فسنجان نمونه‌ای از این دست غذاهای خوش طعم و مختص گیلان است.

پیاز را به همراه نمک و فلفل به گوشت بیفزایید و خوب ورز دهید. در یک کاسه کوچک مقداری آب بریزید و کنار دستتان بگذارید. از گوشت به اندازه یک فندق بردارید. کف دست را خیس کنید و گوشت را به‌صورت توپ کوچکی گرد کنید. همه گوشت را به این صورت آماده کنید. در یک تابه مقدار مناسبی روغن بریزید و روی حرارت ملایم بگذارید. گوشت‌های قلقلی را در روغن تفت دهید. در تابه را بگذارید تا کوفته ریزه‌ها بپزند.

در قابلمه‌ای مناسب مقداری روغن بریزید و روی حرارت بگذارید. پیازها را در روغن سرخ کنید تا طلایی رنگ شوند. هویج را رنده کنید. سبز‌ی‌های خرد شده را به همراه گردوی آسیاب شده و هویج رنده شده به قابلمه اضافه کنید و خوب تفت دهید. وقتی گردو به روغن افتاد، ۲ پیمانه آب جوشیده به مواد اضافه کنید و در قابلمه را بگذارید. حدود نیم ساعت صبر کنید تا مواد روی حرارت ملایم بپزند. بعد از این مدت رب انار را همراه کمی نمک اضافه کنید و هم بزنید. بعد از حدود ۲ ساعت که خورش خوب به روغن افتاد، کمی شکر (به دلخواه) به خورش اضافه کنید. حالا نوبت اضافه کردن کوفته‌‌های گوشت است که پخته بودید. بعد از اضافه کردن آنها بهتر است خورش نیم ساعت دیگر هم بجوشد تا خوب جا بیفتد.

شیش انداز گیلکی

مغز گردو را دو بار چرخ کنید تا کاملا نرم شود. پیاز رنده شده را با یک قاشق سوپ‌خوری روغن تفت دهید تا طلایی شود. سپس مغز گردو را به آن اضافه کنید و با پیاز تفت دهید. پس از آن ۳ لیوان آب سرد به آن‌ها اضافه کنید و بگذارید مغز گردو با شعله ملایم بپزد. بادمجان‌ها را پوست گرفته و آنها را به اندازه یک بند انگشت خرد کنید. سپس کمی نمک روی بادمجان‌ها بپاشید و در آبکش قرار دهید تا آب سیاه آنها خارج شود. در آخر آنها را سرخ کرده و با رب انار رقیق شده، به مغز گردو اضافه کنید. این غذا باید کمی آبدار و جا افتاده سرو شود.

میرزا قاسمی

میرزا قاسمی توسط محمد قاسم خان که در زمان ناصرالدین شاه قاجار والی حاکم رشت بود، ابداع شده و توسط وی گسترش یافت و نام وی را بر خود گرفت.

بادمجان‌ها را کباب کنید، سپس پوست آن‌ها را کنده و سرهای بادمجان‌ها را جدا کنید؛ پس از آن بادمجان‌ها را ساطوری نمایید. گوجه‌فرنگی‌هارا در آب جوش ریخته و پوست آنها را بگیرید، سپس آنها را خرد کرد و سیر کوبیده را داخل روغن داغ بریزید تا کمی سرخ شوند. سپسبادمجان‌ها و گوجه‌های آماده‌شده را به همان تابه اضافه کرده و سرخ کنید. حال کمی نمک و فلفل به آن اضافه کرده و مایه را در یک طرف تابه قرار دهید. در طرف دیگر خالی تابه تخم‌مرغ‌ها را شکسته و مخلوط کنید و آنقدر هم بزنید تا بسته شده و سرخ شود. بعد بادمجان‌ها و تخممرغ‌ها (یعنی تمام محتویات تابه) را با هم مخلوط می‌کنید.