جاهای دیدنی رم ایتالیا

در این مقاله از مجله گردشگری تاپ تراول جاهای دیدنی رم پایتخت کشور تاریخی و باستانی ایتالبا  که همواره در فهرست زیباترین شهرهای باستانی جهان قرار دارد را معرفی خواهیم کرد در ادامه با ما همراه باشید

رم دارای آثار هنری، کاخ، پارک، کلیسا، باغ، معبد، ویلا، میادین و تئاتر است که هر یک داستان پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته و به روزگار امروز رسیده است. تاریخ و مسیحیت در اروپا از این شهر ریشه گرفته است. اگر شما جز کسانی هستین که به دنبال آثار باستانی و تاریخی این شهر میتواند بهترین شهر برای شما باشد چون در هر نقطه ای از رم یک آثار هنری و تاریخی وجود دارد پس با ما همراه شوید تا بیشتر با این شهر زیبا و شگفت انگیز آشنا شوید.

این شهر به چندین منطقه تقسیم می‌شود و بخش مرکزی آن، بیشترین آثار تاریخی را در خود جای داده است. شاید بازدید از تمامی جاذبه‌های گردشگری رم در یک سفر ممکن نباشد، اما می‌توان با شناخت این جاذبه‌ها طوری برنامه‌ریزی کرد که در حد توان، از بیشترین نقاط دیدنی آن دیدن کرد. در ادامه با معرفی جاذبه‌های گردشگری رم همراه ما باشید:

کاتاکومب و جاده آپیان (Via Appia Antica)

کاتاکومب سان کالسیتو و سان سباستینو، هر دو گورستان‌های زیرزمینی در Via Appia Antica هستند. سان کالیستو منطقه‌ای گسترده شامل ۳۰۰ الی ۴۰۰ متر است، با شبکه‌های ارتباطی پیچیده‌‌ی متشکل از گذرگاه‌ها و اتاق‌هایی که در توفا (نوعی از سنگ‌های رسوبی) تراشیده و کنده‌کاری شده است. علاوه بر مقبره‌ها، سان کالیستو ۶ کلیسای مقدس کوچک دارد که بین سال‌های ۲۹۰ تا ۳۱۰ میلادی ساخته شده‌اند که مجسمه‌ها و نقاشی‌های دیواری دوران اوایل ظهور مسیحیت در آن به چشم می‌خورد. در سردابه‌ی پاپی (Papal Crypt) کلیسا، آرامگاه‌های پاپ‌های قرن سوم وجود دارد که با کتیبه‌ها و سنگ‌نبشته‌های یونانی قابل شناسایی هستند.

سان سباستینو که یکی از ۷ کلیسای زیارتی رم است، در قرن چهارم میلادی، در محل گورستان‌های قدیمی و گوردخمه‌ها ساخته شده است

سان سباستینو که یکی از ۷ کلیسای زیارتی رم است، در قرن چهارم میلادی، در محل گورستان‌های قدیمی و گوردخمه‌ها (همزمان با ساخت قصر کنستانتین) ساخته شده است و می‌توان در آن به گشت و گذار و اکتشاف پرداخت. آرامگاه‌ها در چندین طبقه، با نقاشی‌های زیبا، تزئیناتی از گچ و سیمان و کتیبه‌هایی که قدمت آن‌ها به قرن اول میلادی می‌رسد، وجود دارند. اگرچه به نظر می‌رسد که بقایای مقدس برای محافظت در زمان ظلم و ستم به این مکان آورده شده‌اند، اما این مکان‌ها، گورستان بودند نه مکان‌های مخفی برای مسیحیان.

در سمت غربی راه آپیان، در فاصله‌ی نزدیک سان کالیستو، گوردخمه‌های دومیتیلا (Domitilla) قرار دارد. این کاتاکومب با ۱۵ کیلومتر اتاق‌های زیرزمینی و گذرگاه‌ها و دخمه‌های کامل کلیسا، بزرگ‌ترین و چشمگیرترین کاتاکومب در رم است. این گوردخمه وقف نرئوس و آشیل شده و این کلیسا مهم‌ترین مقصد زیارتی تا قرون وسطی بود. بیش از ۸۰ مقبره‌ی نقاشی‌شده و یک نقاشی روی گچ مربوط به قرن دوم میلادی (شام آخر) در گالری این بنا نگهداری شده است.

بیرون سان سباستیانو، طاق Drusus قرار دارد که در نزدیکی آغاز راه آپیان است. راه آپیان قدیمی‌ترین و مهم‌ترین شاهراه روم باستان است که ۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده است و تا ۱۹۰ سال قبل از میلاد، تا بندر Brindisi امتداد یافته است. به موازات این جاده، ویرانه‌هایی از قنات‌ها و کانال‌های آب وجود دارد که آب شهر را تامین می‌کردند. در دو طرف جاده درختان سروی وجود دارد که باقی مانده‌های مقبره‌های متعلق به خانواده‌های اشرافی رومی است. مهم‌ترین این مقبره‌ها، آرامگاه Caecilia Metella و شوهرش است که در قرن اول میلادی به خاک سپرده شده‌اند.

ویتوریانو (بنای یادبود ویکتور امانوئل دوم)

این بنا که یادبودی است برای پیروزی اتحاد ایتالیایی‌ها و به احترام اولین پادشاه آن ساخته شده است، چه به نظرتان باشکوه بیاید و چه یک بنای تاریخی زشت، باید اعتراف کنید که بی‌تردید یکی از بناهای تاریخی باعظمت رومی است. بنای یادبود ویکتور امانوئل دوم بین سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۱۱، برای جشن موفقیت Risorgimento و وحدت ایتالیایی‌ها در سال ۱۸۷۰ ساخته شد. این بنا بسیار عظیم است، ۱۳۵ متر طول، ۱۳۰ متر عمق و حدود ۷۰ متر ارتفاع. محراب della Patria (محراب وطن و مقبره‌ی سربازی ناشناخته) در این بنا قرار دارد. در بخش شرقی بنا، موزه‌ی مرکزی del Risorgimento واقع شده که موزه‌ی جالبی در مورد جنبش استقلال ایتالیا است.

موزه ملی حمام دیوکلتیان (Terme di Diocleziano)

حمام‌ دیوکلتیان بسیار بزرگ بود و امروزه شامل ۲ کلیسا، بخش‌های بزرگی از صومعه‌ی کارتوس و موزه‌ی اصلی می‌شود. مایکل آنجلو از حمام به عنوان اسکلت ساختمان کلیسای Santa Maria degli Angeli استفاده کرد و موزه‌ی ملی رم را پر از گنجینه‌های عتیقه کرد که از آن جمله می‌توان به مجسمه‌های یونانی و رومی، تابوت‌های قبل و بعد از مسیحیت و موزائیک‌ها و نقاشی‌های زیبا اشاره کرد. کلیسای San Bernardo alle Terme در اواخر قرن ۱۶ و در ساختمانی مدور در گوشه‌ای از حمام ساخته شده است. گنبد این بنا شبیه گنبدی است که در پانتئون وجود دارد اما اندازه‌ی گنبد این کلیسا، نصف آن است.

تپه پالاتین 

تپه‌ی پالاتین سندی است که اولین سکونتگاه‌های رومی را به تصویر می‌کشد

تپه‌ی پالاتین به طور استراتژیک ۵۰ متر بالاتر از Tiber قرار دارد و سندی است که اولین سکونتگاه‌های رومی را به تصویر می‌کشد. برش‌های سنگی در مقابل معبد Cybele پیدا شده که نشان از فعالیت‌های بشر در قرون گذشته (اوایل قرن نهم قبل از میلاد مسیح) دارد. بعدها این مکان امپراطورها و خانواده‌های بزرگ اشرافی این مکان را انتخاب کردند تا در آن کاخ بسازند. باغ‌های فارنس در این تپه، در قرن ۱۶ میلادی برای Cardinal Alessandro Farnese ساخته شد که پارکی است تفریحی و دارای تراس، عمارت، چمن‌زار، گل‌ها، درختان و آب‌نماهایی که به عنوان صحنه‌ای برای اجتماعات اجتماعی ساخته شده است.

از مهم‌ترین و برجسته‌ترین بناهای تاریخی تپه‌ی پالاتین می‌توان به خانه‌ی لیویا (همسر آگوستوس)، دخمه‌ی Cryptoporticus، دموس فلاویا، دموس آگوستانا و تحسین‌برانگیزتر از همه، حمام Septimius Severus اشاره کرد. تپه‌ی پالاتین مکانی دوست‌داشتنی برای گشت و گذار و کاوش است؛ اینجا پارکی است که با ویرانه‌های باشکوه و شچمگیر رومی ترکیب شده است.

میدان پیازا ناوونا

دوران قرون وسطی از این میدان به عنوان محل برگزاری جشنواره‌ها و مسابقات اسب‌دوانی استفاده می‌شد

یکی از برجسته‌ترین بناهای باروک در رم، میدان پیازا ناوونا است که هنوز هم مشخصه‌ی استادیوم رمی که توسط امپراطور دومیتیان ساخته شده است را دارد. در دوران قرون وسطی نیز از این میدان به عنوان محل برگزاری جشنواره‌ها و مسابقات اسب‌دوانی استفاده می‌شد و توسط Borromini، کسی که چندین کاخ و کلیسای Sant’Agnese (در سمت غربی میدان) طراحی کرده است، به سبک باروک بازسازی شد. نما، منار و گنبد این بنا نشان‌دهنده‌ی روشی است که معمار باروکی، سطوح مقعر و محدی، جناغی، پنجره‌ها و ستون‌ها را به شکل قطعات مرتبط درست کرده است. در سردابه‌ی کلیسای Sant’Agnese بقایای کف موزائیک رومی به چشم می خورد. Sant’Agnese الگویی برای کلیساهای باروک و روکوکو در ایتالیا و جاهای دیگر است.

اگرچه Borromini میدان و نمای آن را طراحی کرده است اما این رقیب بزرگ او، برنینی بود که بخش عمده‌ای از تزئین مرکز آن را که آب‌نمای زیبای باروکی است (آب‌نمای Fontana dei Fiumi)، انجام داد. این آب‌نما ۴ رودخانه را به تصویر می‌کشد که به نظر می‌رسد هر یک از آن‌ها بزرگ‌ترین رودخانه در هر قاره باشد. پیکرهایی که رود نیل، رود گنگ، رود دانوب و رودخانه‌ی پلاتا را به صورت انسان درآورده است، در اطراف حوض بزرگ قرار دارند و هرکدام به گیاهان و جانوران مناطق مربوطه‌ی خود همراه شده است. دو فواره‌ی دیگر در این میدان، Fontana del Moro و Fontana del Nettuno است که اولی در مقابل Palazzo Pamphili قرار دارد و در قرن ۱۶ ساخته شده و دیگری به شکل الهه‌ی اقیانوس است و در قرن ۱۹ بنا شده است.

امروزه این میدان مملو از اهالی رم، گردشگران، هنرمندان خیابانی، سوغاتی‌فروشان، کافه‌ها و در ماه دسامبر، محل برگزاری یکی از بهترین بازارهای کریسمس است. در همان نزدیکی، بین میدان و پانتئون، کلیسای San Luigi dei Francesi قرار دارد که ۳ نقاشی مهم از Caravaggio، هنرمند قرن ۱۶ در آن به نمایش گذاشته شده است.

میدان تراژان (Foro di Traiano) 

میدان تراژان بزرگ‌ترین میدانی است که در دوران امپراطوری روم در این شهر ساخته شده است

بزرگترین و محافظت‌شده‌ترین میدان دوران امپراطوری روم، میدانی است که امپراطور تراژان، در اوایل قرن دوم ساخته است و شامل مجموعه‌ی قابل توجهی از ساختمان‌ها و بناهای تاریخی است که می‌توان به یک معبد، کلیسا، چندین بازار و ۳ بنای یادبودی که به احترام پادشاه ساخته شده، اشاره کرد. در دوران قرون وسطی ساختمان‌های جدید در اطراف این میدان ساخته شد که شامل Torre delle Milizie و کلیساهای دوقلوی anta Maria di Loreto و Santissimo Nome di Maria می‌شود. خیابان‌های مدرن نیز در اطراف این بنا دیده می‌شود. از این ویرانه‌های، دیدن کلیسای Ulpia که در دوردست قرار دارد، دشوار است که سالن آن ۱۳۰ در ۱۲۵ متر است و ۲ کتابخانه نیز به آن متصل شده است.

با این حال می‌توانید ستون پیروزی تراژان را ببینید که بین کتابخانه قرار دارد و هنوز هم بنایی باشکوه است و قدرت امپراطوری روم و مهارت مجسمه‌سازان رومی را به تصویر می‌کشد. این ستون ۳۸ متری از سنگ مرمری ساخته شده که از جزیره‌ی Paros در یونان آورده شده بود. ستون تراژان با کتیبه‌های ۲۰۰ متری پوشیده شده است که در آن ۲۵۰۰ شخصیت، جنگ‌های امپراطور تراژان، مبارزه‌ی سربازان، اسب‌های خرامان و تجهیزات نظامی رومیان به زیبایی به تصویر کشیده شده است. در پایه‌ی ستون، قبلا گلدانی طلایی وجود داشت که حاوی خاکستر تراژان، امپراطوری که تحت فرمانروایی او، امپراطوری روم گسترش یافت، بود. دیوارهایی با آجر قرمز و سقف‌هایی با طاق‌های بلند بازار نیم‌دایره‌ شکل ۳ طبقه پشت این میدان قرار دارد.

حمام‌های کاراکالا (Baths of Caracalla)

ساخت حمام‌های کاراکالا در سال ۲۱۶ میلادی به اتمام رسید و خیلی بیشتر از حمام عمومی بود. این حمام‌ها یک مرکز ورزشی کامل با حمام‌های آب گرم و سرد، یک استخر شنا، سونای خشک و بخار، ژیمناستیک و امکانات ورزشی، اتاق‌‌ها، باغ‌ها، مغازه‌ها، آرایشگاه‌ها و کتابخانه‌های عمومی بود. سازه‌ای عظیم و باابهت، منطقه‌ای به مساحت ۳۰۰ متر مربع را پوشش می‌دهد که شامل مجموعه‌ای از سالن‌های غول‌پیکر که گنبدها و طاق‌های آن با ستون‌های بسیار بزرگ ثابت نگهداشته شده‌اند. این بنا ۱۵۰۰ نفر ظرفیت دارد. طبقه‌ها و دیوارهای آن با سنگ مرمر، موزائیک و نقاشی‌های دیواری پوشانده شده است و هنوز هم ویرانه‌های آن می‌توان نشانه‌هایی از شکوه و عظمت گذشته‌ی بنا را مشاهده کرد.

کولوسئوم و طاق کنستانتین

همان طور که برج ایفل نمادی از پاریس است، آمفی تئاتر فلاوین هم نمادی از رم است. کولوسئوم، این سازه‌ی بزرگی از دوران رم باستان برای ما به یادگار مانده است، الگویی برای ساخت زمین‌های ورزشی است و می‌توان گفت که زمین‌های فوتبال امروزی، بر اساس طرح همین بنا بوده که به شکل بیضی ساخته شده است. ساخت این بنای عظیم در دوران حکومت Vespasian، در سال ۷۲ بعد از میلاد شروع شد و سپس پسرش تیتوس، با اضافه کردن طبقه‌ی چهارم، بنا را گسترش داد.

در سال ۸۰ پس از میلاد، این بنا برای برگزاری برخی بازی‌های باشکوه افتتاح شد. کولوسئوم برای اجرای تئاتر، جشنواره‌ها، سیرک‌ها یا بازی‌های مختلف به اندازه‌ی کافی بزرگ بود. بزرگان سلطنت و مقامات عالی امپراطوری برای تماشای بازی‌ها و مراسمات در پایین‌ترین طبقه، خانواده‌های اشرافی رومی در طبقه‌ی دوم و مردم عادی در طبقات سوم و چهارم می‌نشستند. در نزدیکی کولوسئوم، طاق کنستانتین که به همان اندازه شهرت دارد، قرار گرفته است. طاق پیروزی بعد از پیروزی در جنگ پل میلیوان در سال ۳۱۲، توسط مجلس سناو به منظور بزرگداشت امپرواطور به عنوان «آزادکننده‌ی شهر و آورنده‌ی صلح» ساخته شد.

دولت ‌شهر واتیکان

واتیکان کوچک ‌ترین دولت مستقل جهان است

واتیکان کوچک‌ترین دولت مستقل جهان است با مساحتی حدود ۰٫۴۴کیلومتر مربع که بیشتر آن توسط دیوارهای واتیکان محصور شده است. داخل این دیوارها کاخ و باغ‌های واتیکان، کلیسای سنت پیتر و میدان سنت پیتر قرار دارد. این دولت‌شهر توسط پاپ، سرپرست کلیسای کاتولیک رومی اداره می‌شود. این فضای کوچک جاذبه‌های متعددی برای گردشگران دارد، از موزه‌‌های آن گرفته تا خود کلیسای بزرگ. داخل کلیسای سنت پیتر شاهکار میکل آنژ، نقاشی مریم مقدس در کنار مجسمه و محرابی که اثر برنینی و دیگران است، قرار دارد. از نمونه‌های برجسته و بی‌نظیر موزه‌های واتیکان می‌توان به Sistine Chapel اشاره کرد که نقاشی‌های مجلل و باشکوه سقف آن مشهورترین اثر مایکل آنژ است.

داخل کاخ واتیکان اتاق‌های رافائل، آپارتمان‌های برژیا، کتابخانه‌ی واتیکان و چند موزه وجود دارد که از میان آن‌ها می‌توان به گالری عکس، موزه‌ی هنر سکولار، موزه‌ی Etruscan و … اشاره کرد. مجموعه‌هایی که در این موزه‌ها می‌توانید ببینید، همه چیز را از آثار مربوط به پاپ‌ها در گذشته تا هنر قرن بیستم با موضوعات مذهبی را پوشش می‌دهد. صف‌های فروش بلیط جاذبه‌های گردشگری واتیکان فوق‌العاده طولانی هستند و شاید مجبور شوید ساعت‌ها در صف منتظر بمانید.

پانتئون

پانتئون، بهترین بنای محافظت‌ شده از دوران رم باستان، به مدت ۲ هزار سال، دست‌نخورده باقی مانده است. البته پاپ گرگوری ۳ دستور داد کاشی‌های برنزی سقف این بنا را بردارند؛ پاپ Pope Urban VIII هم دستور داده بود سقف برنزی آن را کنده و ذوب کنند و در سایه‌بان محراب کلیسای سنت پیتر و قلعه‌ی سنت آنجلو استفاده کنند. پانتئون بعد از آسیبی که در آتش‌سوزی سال ۸۰ پس از میلاد دید، بازسازی شد و حاصل آن، ساختمان آجری است که تسلط فنی فوق‌العاده‌ بالای سازندگان رومی را نشان می‌دهد.

گنبد ۴۳ متری این بنا، دستاورد عالی معماری داخلی روم است که بدون این که تکیه‌گاهی داشته باشد که دیده شود، استوار ایستاده است (این تکیه‌گاه‌ها به خوبی داخل دیوارها پنهان شده است) و ورودی مرکزی ۹ متری آن تنها منبع تامین نور ساختمان است. اثر هارمونیک داخل بنا نیز نتیجه‌ی قرینه است: ارتفاع برابر قطر است. اگرچه اولین امپراطورهای مسیحی، استفاده از این معبد بت‌پرستان را به عنوان محلی برای عبادت ممنوع کردند اما در سال ۶۰۹، پاپ Boniface IV، این بنا را وقف مریم مقدس و تمامی شهدای مسیحی کرد و از آن پس، پانتئون به محلی برای دفن پادشاهان و دیگر افراد سرشناس و مشهور ایتالیی تبدیل شد که نقاش رافائل نیز جزو آن‌ها است (ویکتور امانوئل ۲ زیر دومین فرورفتگی دیوار از سمت راست دفن شده است).

میدان رومی

اکنون قدم زدن در میدان رومی، در وسط یک شهر مدرن پرازدحام، شبیه برگشتن به ۲ هزار سال قلب و قدم زدن در قلب رم باستان است. اگرچه آنچه که از این مرکز زندگی و حکومت رم باستان باقی مانده، فقط بخش کوچکی از شکوه اصلی را نشان می‌دهد (ستون‌های استوار و ویران، طاق پیروزی آن و باقی مانده‌هایی از دیوارهای بنا) اما هنوز هم تاثیرگذار است، به خصوص زمانی که به قرن‌ها پیش فکر کنید که تاریخ این میدان، تاریخ امپراطوی روم و دنیای غرب بود.
موقعیت میدان روی نقشه
میدان رومی با دادگاه‌ها، بازارها و محل نشست‌ها و میعادگاه‌ها، مرکز زندگی سیاسی و مذهبی روم بود

اینجا با دادگاه‌ها، بازارها و محل نشست‌ها و میعادگاه‌ها، مرکز زندگی سیاسی و مذهبی روم بود. بعد از قرن هفتم میلادی، این بنا ویران شد و کلیساها و قلعه‌هایی در میان بقایای باستانی ساخته شد. سنگ‌های این میدان برای ساخت بناهای دیگر مورد استفاده قرار گرفت؛ در قرون ۱۸ و ۱۹ بود که حفاری‌های اصولی، ساختمان‌های باستانی را از عمق ۱۰ متری زمین و آوارها کشف کرد. اگر به این مکان رفتید، بازدید از معبد آنتونیوس پیوس، معبد کستور و پولوکس، معبد زحل، طاق سپتیموس سوروس، Curia، معبد وستا و طاق تیتوس را فراموش نکنید.

فواره تروی (Trevi Fountain)

فواره‌ی تروی یکی از شاهکارهای قرن ۱۷ میلادی و یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری رم است که در فیلم‌ها جاودانه شده است و در سفر به این شهر حتما باید از آن دیدن کرد. انداختن یک سکه (نه سه تا) در این آب‌نما سنتی است که به شما این اطمینان را می‌دهد که به رم بازخواهید گشت. فواره‌ی تروی بزرگ‌ترین آب‌نمای رم است که آب آن از کانالی تامین می‌شود که توسط Agrippa، از حامیان بزرگ هنر در قرن اول پیش از میلاد ساخته شد تا آب را به حمام خود برساند.

این آب‌نما توسط نیکولو سالوی بین سال‌های ۱۷۳۲ تا ۱۷۵۱، برای پاپ Clement XII، در مقابل دیوار پشتی کاخ Dukes of Poli ساخته شد.این سازه خدای دریا، Oceanus را به همراه اسب‌ها، تریتن و صدف‌ها را به تصویر کشیده است. آب در اطراف این سازه‌های سنگی می‌چرخد و در حوضی بزرگ جمع می‌شود که پر از سکه است.

کلیسای سنت جان لاتران

تعمیدگاه کلیسای سنت جان لاتران قدیمی‌ترین تعمیدگاه مسیحی جهان است

همان طور که انتظار دارید کلیسای اسقف اعظم چگونه باشد، کلیسای سنت جان لاتران یکی از چشمگیرترین کلیساهای رم است. بعد از قرن‌ها دگرگونی و تغییر، این کلیسا هنوز هم شکل اصلی عصر کنستانتین (زمانی که ساخته شد) را حفظ کرده است. نمای آن کاملا به سبک باروک تزئین شده و نمونه‌ی خوبی از آن دوره است. در میان موزائیک‌های به کار رفته در این ساختمان، مطمئن باشید که می‌توانید زیبایی سقف چوبی قرن ۱۶ را ببینید. اگر تعمیدگاه هشت ضلعی برای‌تان آشنا به نظر برسد، به این دلیل است که برای ساخت تعمیدگاه‌های بعدی بعد از آن در سراسر اروپا از مدل آن الگو گرفته شده است. این تعمیدگاه که در عصر کنستانتین ساخته شده، قدیمی‌ترین تعمیدگاه مسیحی جهان است.

پله‌های اسپانیایی

مجموعه‌ای پله‌ها و پاگردها را پله‌های اسپانیایی می‌نامند، در حالی که هزینه‌ی ساخت آن را سفیر کشور فرانسه پرداخت کرده و این پله‌ها به کلیسای فرانسوی Trinita dei Monti منتهی می‌شود. این پله‌ها نام خود را از Piazza di Spagna، میدانی که که در آن قرار دارد و یکی از میادین خاص رم محسوب می‌شود، گرفته است. این پله‌ها یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌ها برای گردشگران است چون می‌توانند آنجا بنشینند و در تابستان از خوردن بستنی ایتالیایی (گلاتو) لذت ببرند یا در زمستان با خوردن بلوط‌های داغ کباب که در قیف‌های کاغذی قرار دارند، دستان خود را گرم کنند.

در پایین این پله‌ها فواره‌ای به شکل قایق قرار دارد که با نام «Barcaccia» شناخته می‌شود و پیترو برنینی، پدر معمار بزرگ سبک باروک، جیان لورنزو برنینی ساخته است. در جنوب غربی Piazza di Spagna، خیابانی است که مدرن‌ترین مغازه‌های رم در آن قرار دارند. در این خیابان همچنین کافه‌ی مشهوری وجود دارد به نام Greco که هنرمندان، نویسندگان و موسیقی‌دانان بیشتر به آن رفت و آمد دارند. کسانی هم که به ادبیات علاقه دارند، می‌توانند به Keats and Shelley رفته و از آثار و تصاویر این شاعران انگلیسی و شاعران معاصر آن‌‌ها دیدن کنند.