جاهای دیدنی خوی
شهرستان خوی بزرگترین و پرجمعیتترین شهرستان استان آذربایجان غربی بعد از مرکز استان، ارومیه بوده و دومین شهر مهم استان آذربایجان غربی به حساب میآید.خوی با قدمتی ۷ هزار ساله و قرار گرفتن در مسیر جادهٔ ابریشم دارای تاریخ و تمدن پرفراز و نشیب، شاهد وقایع تاریخی مختلفی بودهاست.خوی با این پیشینهٔ تاریخی و فرهنگی، مدفن بسیاری از بزرگان تاریخ ایران زمین میباشد.با توجه به مشترکات فرهنگی و وجود مقبره شمس تبریزی در خوی به عنوان استاد و مراد مولانا و مقبره مولانا در قونیه ترکیه، این دو شهر خواهر خوانده اعلام شدند. در ادامه مطلب همراه تاپ تراول باشید تا با جاهای دیدنی خوی بیشتر آشنا شوید.
دروازه سنگی خوی
یک بنای قدیمی در ضلع جنوبی بازار خوی به سمت سلماس خود نمایی می کند. در رابطه با قدمت بنا دو نظر وجود دارد. عده ای این مکان که “دروازه سنگی” نام دارد، متعلق به دوره ایلخانان دانسته اند و عده ای دیگر این بنا را یادگاری از دوره قاجار می دانند که نوع معماری بنا صحت نظریه دوم را قوت داده است. مرمر های سیاه و سفید به کار رفته در این بنا ما را یاد ساختمان های قاهره می اندازد که برای مقابله از هجوم دشمن این سنگ ها را در ساخت بنا به کار برده اند. این اثر قدیمی هم به ثبت اثار ملی درامده است.
برج شمس تبریزی
برج شمس تبریزی بر روی مزاری منسوب به شمس تبریزی در دوره صفویان ساخته شد. این بنا در محله امامزاده سید بهلول و در شمال غربی شهر خوی واقع شده است. برج یا مناره شمس تبریزی خوی از آجر ساخته شده و با شاخهای قوچ و میشهای وحشی که شاه اسماعیل صفوی در یک روز شکار کرده بود، زینت داده شده است. در قدیم دو مناره و گنبدی از طلا بر روی مزار شمس موجود بوده است ولی در حال حاضر فقط مناره معروف به «کله آهو» باقی مانده است. در ورودی مناره روزنهای مستطیل شکل با پلههایی مارپیچ دیده میشود که میتوان از آن بالا رفته و به نوک برج رسید.
مسجد مطلب خان
مسجد مطلب خان در مرکز شهر خوی و در ابتدای خیابان طالقانی در فاصله حدود ۳۰ متری بازار قدیمی شهر واقع شده است. بر اساس شواهد معماری موجود، ساختمان اولیه مسجد منسوب به دوره ایلخانی است زیرا این مسجد مانند مسجدهایی که در دوران مغول ساخته شده، روباز است. این مسجد در طول زمان بر اثر وقوع حوادث طبیعی تخریب و در دوره قاجار مجدداً و بر روی ویرانههای قدیمی بنا شد. مسجد مطلب خان از یک شبستان بزرگ و روباز با پلان مربع شکل تشکیل شده است و دور تا دور آن را حجرههای دو طبقه و شاهنشینهای بلند و ایوانی عظیم که در حال حاضر سقف آن فروریخته، فرا گرفتهاند.
پل قطور خوی
پل قطور در نزدیکی خوی(۲۵ کیلومتری جنوب غربی خوی، در ناحیهی سرحدی بخش قطور) قرار دارد و در مسیر راهآهن ایران و ترکیه قرار گرفته است. کسانی که از مرز رازی عازم ترکیه میشوند، در مسیرشان این پل را میبینند. این پل از نوع زیر قوسی است و تا مدتها بزرگترین دهانهی قوسی را بین پلهای ایران داشت.گفته میشود سازندهی این پل زنی آلمانی بود و در سال ۱۳۴۹ شمسی، ساخت آن به پایان رسید. در زمان جنگ ایران و عراق، پل قطور مورد اصابت راکتهای عراقی قرار گرفت اما به خود بدنهی پل اصابت نکرد و آسیبی به آن نرسید. پل هوایی و ریلی قطور تنها پل ارتباطی ریلی ایران به اروپا در این شهرستان در فهرست آثار ملی و میراث مدرن به ثبت رسید.
کلیسای سرکیس مقدس خوی
کلیسای سرکیس مقدس، در استان آذربایجان غربی، درسه کیلومتری باخترشهر خوی،در کوی میدان کلیسا یا کوی امام زاده، در جایی که پیرامون آن را کشتزارها فراگرفته اند، قرار دارد. پس از ورود سپاهیان عثمانی به آذربایجان غربی و به دنبال رویدادهای خونینی که میان سال های 1297-1299 و 1918-1920 درخوی پیش آمد، ارمنیان رهایی یافته از آن ناحیه کوچ کردند و از آن زمان، این کلیسا فراموش شد ولی با استواری ویژه خود سده ها بر جای ایستاده است.
موزه خوی
موزه خوی در خیابان امام کوچه نورالله خان واقع شده است. ساختمان یک طبقه این موزه به مساحت ۲۵۶ متر مربع شامل دو سالن و یک تالار کوچک است که در سال ۱۳۴۸ خورشیدی بنا شده است و سپس در سال ۱۳۵۸ به منظور گسترش موزه سه تالار کوچک به آن افزوده شد. در این موزه اشیایی متعلق به پیش از تاریخ، دورههای تاریخی و آثاری مربوط به هنرهای ایرانی و مردمشناسی به نمایش گذاشته شده است. از جمله آثار ارزشمند این موزه میتوان به سنگنبشته شاه تهماسب صفوی، کتابهای خطی، سکههای دوران مختلف، گِلمهرهها و …، اشاره نمود.
خانه کبیری
شهر خوی هم از وجود خانه های قدیمی با اتاق های متعدد و پنجره های بسیار زیبا بی بهره نمانده است. خانه کبیری که از دوره زندیه به یادگار مانده، دارای حیاطی باصفا و پنجره های چوبی است که با الهام از اشکال هندسی، نمایی دیدنی را به خود گرفته است. این بنا نیز جزء اثار ارزشمند ملی به شمار می رود.
زیارتگاه تاریخی علمدار
مقبره علمدار در روستای بدل آباد شهرستان خوی در بالای تپه کوه کوچکی در منتهی الیه خروجی این روستا واقع گردیده است. بنابر اظهارات گروه اعزامی باستانشناس، احداث این بنا به زمان قبل از اسلام و دوره ساسانیان بر میگردد که در آن زمان آتشکده بود اما بنای آن ویران گردیده است. قبر فعلی به یکی از دلاوران شهید جنگ چالدران که سید بزرگواری بوده مربوط میشود. احداث بنای زیارتگاه فعلی به زمان شاه عباس منتسب است که خانمی به نام فاطمه مرشدی آن بنا را در سال 1158 خورشیدی بنا نموده است و مزار او در کنار مقبره واقع گردیده است.
بازار قدیمی خوی
مجموعه بازار خوی از چند راسته بازار سر پوشیده، سراها، چهارسوهای خوش ترکیب و گذرهای قدیمی که بقایای بافت بزرگتری است، تشکیل شده است. بعدها تعداد زیادی راسته بازار و کاروانسرا و واحدهای مربوط به آن الحاق و از حالت اولیه خارج شد. با توجه به ویژگیهای معماری، اقلیمی بازار خوی، مانند بازارهای اصفهان، کرمان، اراک، فاقد تزئینات خاص گچبری و کاشیکاری و کتیبه میباشد. تنها در بعضی قسمتها، مخصوصا در چهارسوهای آن نظم و دقت قابل توجهی در کاربرد، به کار رفته است. در گذشته سنگفرش زیبایی کف بازار را پوشانده بود، لولهکشی آب شرب نیز درست از وسط بازار میگذشت و قسمت شمالی و جنوبی شهر را به هم وصل میکرد. بازار خوی از زمان زندیه به بعد، مخصوصاً بیشتر قسمتهای آن به دستور عبّاس میرزا نایبالسّطنه، ساخته شده است که مجموعهای بسیار زیبا و دیدنی است.