جاهای دیدنی اسلامشهر

اسلامشهر از شهرهای استان تهران است و پر جمعیت‌ترین شهر این استان پس از شهر تهران به شمار می‌آید .اسلامشهر در گذشته متشکل از چندین روستا بود و وجود آثار تاریخی متعدد نزدیک به این روستاها، حقیقت این مر را ثابت میکند. برخی‌ کاوشگران قدمت آنرا به ۵ هزار سال قبل میدانند و برخی آثار تاریخی کشف شده در اسلامشهر نیز قدمتی ۷ هزار ساله دارند. این شهر به علت وجود آب فراوان، موقعیت مناسب و زمین‌های مستعد کشاورزی، همواره مورد توجه بوده به طوریکه برخی شاهان قاجار از آن به عنوان اردو استفاده میکرده‌اند. در ادامه همراه تاپ تراول باشید تا با جاهای دیدنی اسلامشهر بیشتر آشنا شوید.

تپه باستانی واوان اسلامشهر

این تپه در کنار شهرک واوان اسلامشهر قرار دارد. علاوه بر نقش مهرهای باارزش در این محوطه، کشف تعدادی سکه، ظروف چینی و سفالینه های آبی و سفید رنگ دوران صفویه، کشف النگوهای زنانه و نیز وسایل کره گیری به یادگار مانده از دوران آل بویه، این حدس را تقویت می کند که محوطه تپه مذکوردر دوران آل بویه و نیز پس از دوران تاریخی مورد استفاده ساکنان خانوادگی بوده است. اما امروزه از جاهای دیدنی اسلامشهر محسوب می شود. این اثر در تاریخ 16/9/1376 به شماره 1955 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تپه باستانی مافین آباد

تپه مافین‌آباد یکی از تپه‌های باستانی این منطقه است که در حاشیه روستایی با همین نام قرار دارد. براساس کاوش‌های باستان‌‌ شناسی قدمت این تپه به هزاره چهارم و پنجم پیش از میلاد می‌رسد؛ با این حال آثاری از دوران اسلامی نیز از این تپه کشف شده است. این تپه باستانی که اهمیت بسیاری دارد، در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

گورستان ارامنه اسلامشهر

گورستان ارامنه در کمربندی شهر قرار دارد که گواهی بر اختلاط فرهنگی و دینی این منطقه محسوب می‌شود. این گورستان قدمتی چند ده ساله دارد و یکی از ویژگی‌های تاریخی اسلامشهر به شمار می‌رود.

یخچال‌های تاریخی اسلامشهر

یخچال علی‌آباد

یخچال تاریخی علی‌آباد در روستای علی‌آباد مجموعه‌ای از تاسیسات تاریخی و فرهنگی این منطقه است که از یک آب‌انبار و دیواری برای انبار کردن آب در پشت آن تشکیل شده است. آب پس از یخ زدن در پشت آن به درون یخچال منتقل می‌شد. این بنای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

یخچال جعفرآباد

یخچال جعفرآباد از سه بخش آسیاب، منبع آب و یخچال بنا شده و قدمت آن متعلق به دوران قاجار است.

یخچال ترشنبه

یخچال ترشنبه بنایی تاریخی از دوران صفویه است که در جاده احمدآباد قرار دارد. در گذشته به دلیل شرایط خاص جغرافیایی در مناطق کویری و کمبود آب و گرمای شدید عموما از این یخچال‌ها استفاده می‌شد.

امامزاده‌های اسلامشهر

امامزاده محمد (ع)

حدود یک کیلومتری روستای ایرین، بقعه این امامزاده قرار دارد. بنای آن از دوران قاجار به یادگار مانده و از نظر فرم و ساختار معماری بسیار ساده است به طوری که عمده مصالح به کار گرفته در بنای آن خشت است. این بنا نیز طی سال های اخیر مرمت شده است. بنای امامزاده محمد (ع) همانند دیگر بناهای مذهبی و تاریخی شهرستان اسلامشهر در داخل گورستان واقع شده است.

امامزاده اسماعیل (ع)

بنای مربوط به امامزادگان و افراد مذهبی منطقه اسلامشهر و دیگر شهرهای استان تهران همواره از شرایط خاصی برخوردار بوده و تزیینات و معماری این نوع بناها متفاوت از دیگر بناها بوده است. بنای امامزاده اسماعیل (ع) در فاصله یک کیلومتری جنوب روستای چیچکلو واقع شده و بر اساس نوع معماری، آجرکاری و تزیینات موجود در بنا، ساختمان امامزاده متعلق به دوره صفویه می باشد.

امامزاده عقیل (ع)

از دیگر جاهای دیدنی اسلامشهر، امامزاده عقیل (ع) می باشد. این امامزاده در داخل قبرستان و گلزار شهدای اسلامشهر قرار گرفته و همواره مورد توجه مسئولین، هیات امناء و مردم بوده و طی سال های اخیر، بنای فوق نوسازی و بخش های جدیدی به آن اضافه شده است. بنای جدید شکیل و سطوح آن با کاشی های رنگی پوشیده شده است. اگر مسافر شهرستان اسلامشهر استان تهران بودید زیارت این امامزاده را از دست ندهید.

امامزاده طاهر (ع)

این بقعه در بخش چهاردانگه و شمال شرقی اسلامشهر در داخل محوطه ای که در قبور اهالی قرار دارد واقع شده است. بقعه علاوه بر حرم دارای دو اتاق در حاشیه راهرو بوده و با توجه به شواهد تاریخی موجود، قدمت آن به دوره صفویه می رسد. اصل مصالح به کار رفته در خشت، آجر و ملات بوده که در طی زمان برخی از سطوح آن با سیمان اندود شده است. این اثر در تاریخ 2/11/1382 به شماره 10805 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

امامزاده ابراهیم (ع)

این بقعه در حاشیه روستای نظام آباد و شرق اسلامشهر واقع شده و با توجه به موقعیت قرار گیری و سازه معماری، قدمت آن به قرون گذشته (احتمالا صفویه) می رسد ولی متولیان طی دوره های قبل بسیاری از قسمت های آن را بازسازی و تجدید بنا کرده اند. مصالح اصلی به کار رفته در بنا شامل سنگ، آجر و ملاط است و در بخش هایی از بنا کاشی های آبی فیروزه ای، کار کرده اند.