آب و هوای این شهر چهار فصل است، تابستان‌ هایی گرم و زمستان‌هایی سرد دارد و سرما در اصفهان بیشتر از نقاط دیگر ایران حس می‌شود. هوای اصفهان در فصل بهار بسیار دل‌انگیز است و بدون شک بهترین زمان برای بازدید از شهر تاریخ و هنر، فصل بهار است.

اصفهان در منطقه‌ای در دامنه کوه‌های زاگرس و در کنار زاینده‌رود قرارگرفته که از کوه‌های مرکزی ایران در استان چهارمحال و بختیاری سرچشمه می‌گیرد و به باتلاق گاوخونی می‌ریزد. زاینده‌رود بزرگ‌ترین رود فلات مرکزی ایران از کوه‌های مرکزی ایران سرچشمه گرفته و از میان اصفهان می‌گذرد. همچنین جنگل ناژوان از مناطق خوش آب و هوای حاشیه زاینده‌رود است. از دیگر مناطق طبیعی قابل گشت و گذار اصفهان می‌توان به کوه کلاه قاضی و کوه صفه اشاره کرد.

آب و هوای این شهر به‌ طورکلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبت متوسطی دارد. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۳۹ درجه سانتی‌گراد است که تابستان‌هایی گرم و خشک را می‌سازد؛ و در زمستان تا حداکثر ۱۸-درجه می‌رسد.

در طول تاریخ به‌آسانی نمی‌توانیم رد این شهر را به‌ طور پیوسته دنبال نمود. هرچند اصفهان در مرکز فلات ایران قرار داشت. با توجه به حکومت هخامنشیان و ساسانیان قبل از اسلام، قلمرو غربی این شاهنشاهی‌ها و به‌ ویژه میان‌ رودان بود، این شهر در کانون توجه این اقوام قرار نداشت. در طول تاریخ تا دوران اسلامی می‌توان در محل فعلی شهر اصفهان ردپای شهرهای مختلفی تحت نام‌های مختلف، محل‌های مختلف و حتی مردمان متفاوتی را پیگیری کرد.

اصفهان در ۴۳۵ کیلومتری تهران و در جنوب این شهر قرار دارد. این شهر دارای طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹ دقیقه و ۴۰ ثانیه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۳۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه شمالی است. محدوده شهری اصفهان به چهارده منطقه شهری تقسیم می‌شود و در خارج از محدوده شهری نیز از غرب به سمت خمینی‌شهر، از جنوب کوه صفه و سپاهان‌شهر، از سمت شمال به شاهین‌شهر و از شرق نیز به دشت سگزی منتهی می‌شود.

مردم اصفهان به زبان فارسی و لهجه اصفهانی صحبت می‌کنند. از ویژگی‌های لهجه اصفهانی اضافه کردن حرف س به آخر کلمات بوده که به‌جای واژه است، استفاده می‌شود. مهاجران به اصفهان دارای گویش‌های متفاوت هستند و ارامنه اصفهان هم به زبان ارمنی صحبت می‌کنند.

مذهب اصلی مردم اصفهان، مذهب شیعه است و علاوه بر آن، ارامنه، یهودیان، بهاییان و زرتشتیان و سایر اقلیت‌های مذهبی نیز در شهر زندگی می‌کنند. جلفا که در جنوب اصفهان قرارگرفته، منطقه‌ای است که بیشتر ارمنی‌نشین است و از منطقه‌های خوب شهر نیز قلمداد می‌شود.

بدون شک یکی از زیباترین و محبوب‌ترین جاذبه‌ های اصفهان ، میدان نقش‌ جهان است که با نام‌ های میدان شاه، میدان امام هم شناخته می‌شود. میدان نقش‌ جهان در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. میدان به شکل مستطیل بزرگ است و درگذشته به‌عنوان میدان چوگان استفاده می‌شده است. هنوز هم در ضلع‌های شمالی و جنوبی میدان تیرهای دروازه چوگان وجود دارد. دورتادور این میدان زیبا بازار است و بیشتر صنایع‌دستی در این منطقه به فروش می‌رسد.

دو مسجد مهم شهر اصفهان مسجد شاه و مسجد شیخ لطف‌الله است. مسجد امام یا مسجد جامع عباسی در عصر صفوی است که نمونه بارزمعماری ایرانی اسلامی است. در ساخت این مسجد زیبا از کاشی هفت‌رنگ استفاده شده است.

مسجد شیخ لطف‌الله در ضلع شرقی میدان نقش‌ جهان و رو به روی عمارت عالی‌قاپو است. این مکان برای تجلیل از شیخ لطف‌الله المیسی ساخته شده و از جاذبه‌ های گردشگری این شهر است.

غذاهای سنتی

غذای سنتی این شهر بریان و خورشت ماست است. بریان از گوشت گوسفند درست می‌شود و بسیار لذیذ و مقوی است. برای میل بریانی می‌توانید به طباخی‌های مخصوص این غذا که به بریانی مشهور هستند، مراجعه کنید خورش ماست هم یکی دیگر از غذاهای بومی اصفهان است.

بهترین رستوران های اصفهان

این غذا از ماست چکیده، گوشت گردن گوسفند، زعفران و شکر تهیه می‌شود و در آن کمی زرشک و خلال بادام یا گردو و گاه گلاب می‌ریزند. این خورش به‌صورت سرد سرو می‌شود. این غذای حلیم‌مانند و کشسان، امروزه به‌عنوان دسر مصرف می‌شود.

مهم‌ترین صنایع دستی و سوغات اصفهان

گز پسته‌ای، پولکی، نبات از سوغات خوراکی و زیباترین صنایع دستی این شهر پارچه قلمکار، قلمزنی، خاتم‌کاری و میناکاری است.