آبشار باران کوه گلستان، یکی از آبشارهای بسیار زیبا و دیدنی 

ریزش مداوم آب به صورت قطرات ریز و درشت شبیه باران از بالای صخره های پوشیده از خزه وجه تسمیه آبشار باران کوه است. این درحالی است که صخره های سبز در این منطقه شبیه چترهای زیبایی هستند که از یک طرف به کوه چسبیده و از سوی دیگر آویزان هستند. آبی که منشا این همه زیبایی در باران کوه است از دل غارها و چشمه ها تامین می شود. غارهای باران کوه کوچک، باریک و دراز بوده و تعداد آن زیاد است.

مسیر آبشار باران کوه تا اولین رودخانه را می شود با اتومبیل طی کرد، هر چند جاده خاکی و ناهموار است اما بهتر است این مسیر را با ماشین طی کنیم، چرا که بعد از رودخانه چیزی در حدود دو و نیم الی سه ساعت پیاده روی دارد. همین پیاده روی طولانی و دور بودن مسیر باعث می شود خیلی ها نتوانند از آبشار باران کوه دیدن کنند. اما مسیر تقریبا بکر و دست نخورده باران کوه آنقدر جذابیت دارد که متوجه خستگی پاها و تاول های احتمالی آن ها نشوید.

چنین مکان هایی در هر فصل سال زیبایی خودش را دارد، در زمستان به دلیل این که آب جاری از باران کوه یخ می بندد و تشکیل قندیل می دهد زیبایی مضاعفی دارد و این موقعیت را برای کوهنوردان و گردشگران فراهم می سازد تا از طبیعت زمستانی این منطقه بهره مند گردند.

پیاده روی در در جنگلی که هنوز دست بشر به آن نرسیده و تقریبا دست نخورده مانده برای همه رضایت بخش است. تنه های درختی که قطرش به یک متر می رسد، تار عنکبوت روی گونه های درختی، گونه گیاهی زرد رنگ فیل گوش که شبیه فیل است و… همه از زیباییهای این خطه از بهشت ایران است. هوای مطبوع جنگل با تشعشع خورشید که از لا به لای درخت ها روی زمین سر خورده است هم از دیگر زیبایی های مسیر است.

صخره‌ های سبز در این منطقه شبیه چترهای زیبایی است که از یک طرف به کوه چسبیده و از سوی دیگر آویزان هستند. می گویند آبی که منشا این همه زیبایی در باران کوه است از دل غار ها و چشمه‌ ها تامین می‌ شود، غارهای باران کوه کوچک، باریک، دراز بوده و تعداد آن زیاد است و آبی که از آن ها روی زمین می‌ ریزد تمیز و زلال بوده و حتی می‌ تواند قابل شرب باشد.

چنین مکان هایی هر فصل سال زیبایی خودش را دارد. زمستان به دلیل این که آب جاری از باران کوه یخ می بندد و تشکیل قندیل را می دهد زیبایی مضاعفی دارد.

مسیر دسترسی

باران کوه در ارتفاعات جنگل “شصت کلا” واقع است. مسیر آبشار باران کوه تا اولین رودخانه را می شود با ماشین رفت. هر چند جاده خاکی و ناهموار است؛ اما بهتر است این مسیر را با ماشین طی کنیم؛ چرا که بعد از رودخانه چیزی در حدود دو و نیم الی سه ساعت پیاده روی دارد. همین پیاده روی طولانی و دور بودن مسیر باعث می شود خیلی ها نتوانند از این آبشار دیدن کنند.
اما مسیر تقریبا بکر و دست نخورده باران کوه آنقدر جذابیت دارد که متوجه خستگی پاها و تاول های احتمالی آن ها نشوید.