کلمبیا چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی 

کلمبیا چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی 

در این مقاله از وب سایت گردشگری تاپ تراول در مورد کلمبیا چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی اطلاعاتی در اختیار شما عزیزان قرار می دهیم .

کلمبیا

جمهوری کلمبیا (اسپانیایی:  República de Colombia) در شمال‌غربی‌ کشور آمریکای جنوبی می باشد. کلمبیا در جنوب با ونزوئلا،برزیل، اکوادور و پرو، در شمال از طریق دریای کارائیب با اقیانوس اطلس و از غرب با پاناما و اقیانوس آرام هم‌مرز است. کلمبیا چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی (بعد از برزیل و آرژانتین و پرو)، با مساحت ۱ میلیون و ۱۴۱ هزار کیلومتر مربع است. خاک سرزمین کلمبیا دارای شرایط فیزیکی متنوعی است و از قله‌های بلند و برفی آند تا دشت‌های گرم و مرطوب حوزهٔ رود آمازون را شامل می‌شود. این کشور بعد از برزیل دارای بیشترین جمعیت در بین کشورهای آمریکای جنوبی است. از آنجا که این ناحیهٔ غربی کشور دارای آب و هوای مناسب و خاک غنی است، فعالیت‌های کشاورزی نیز اغلب در این ناحیه‌است. از مشکلات حاضر کلمبیا شورش‌های کوچک، درگیری‌های مسلحانه با حضور گروه‌های شورشی و چریکی، جنگجویان شبه نظامی و قاچاقچیان مواد مخدر که حدود سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶، یعنی زمانی که گروه‌های فارک و پس از آن ELN شکل گرفته و فعالیت چریکی خود را علیه دولت کلمبیا آغاز کردند، را می‌توان نام برد. در صورت تأیید همه‌پرسی صلح بین دولت کلمبیا و فارک، امیدها برای پایان جنگ طولانی بین این دو پس از حدود نیم قرن به واقعیت تبدیل خواهد شد.

پرچم کلمبیا

پرچم فعلی کلمبیا زرد، آبی و قرمز است. این پرچم برای اولین بار توسط فرانسیسکو د میراندا در هائیتی طراحی شد . زرد نشان دهندهٔ طلای غنی کلمبیا است. آبی در واقع نشان دهندهٔ دو اقیانوسی هستند که در شمال و غرب کلمبیا قرار دارند. قرمز بیانگر خون سربازانی است که برای استقلال کلمبیا جنگیده و کشته شده‌اند و همچنین نشان دهندهٔ خون مسیح و اعتقادات مسیحی کلمبیایی‌هاست.

تاریخ کلمبیا

محققان تاریخ کلمبیا معتقدند در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش از میلاد جوامع شکارچی در منطقه بوگوتای امروزی با هم مراودتان  تجاری و روابط فرهنگی داشتند. در هزارهٔ اول قبل از میلاد، سرخ ‌پوست ها یک سیستم سیاسی کاسیکازگوها را بوجود آوردند که کاسیکها در این سیستم در راس هرم قدرت قرار داشتند. کاشفان و جستجوگران استعمارگر و توسعه طلب اسپانیایی در ۱۵۰۰ اولین کاوش هایشان را در منطقه ساحل کارائیب بوسیله ردریگو د باستیداس شروع کردند.

مذهب کلمبیا

بیشتر جمعیت کلمبیا (۸۷٪) کاتولیک هستند. حدود ۹٪ پروتستان هستند. ۳ ٪ جمعیت خود را بی‌دین عنوان کرده‌اند. ۱٪ به آیین بومی معتقد هستند. کمتر از ۱٪ هم بودایی، مسلمان و معتقد به مورمن هستند.

موسیقی کلمبیا

موسیقی کلمبیایی بیانگر فرهنگ کلمبیایی است که شامل ژانرهای موسیقی سنتی و مدرن می‌شود. با توجه به ویژگی‌های جغرافیایی و طبیعی هر ناحیه در کلمبیا، سبک‌های مختلفی در این نواحی رایج است. این تنوع سبک‌ها در مناطق مختلف متأثر از موسیقی‌های آفریقایی، بومیان، اروپاییان (به خصوص اسپانیایی‌ها) و در دوران معاصر موسیقی آمریکایی بوده‌ است. از پر طرفدارترین گونه‌های موسیقی در کلمبیا پاپ، موسیقی کلاسیک، سالسا و راک هستند. معروف‌ترین سبک این کشور، رقص و موسیقی کومبیا، از فرهنگ‌های اسپانیایی، بومیان و آفریقایی آورده شده‌است. سبک رقص طراحی شده به یاد زنجیر مچ پای بردگان در قرن ۱۹ است که برده‌داری آفریقاییان و هندی‌ها و دیگر قومیت‌های مختلط رواج داشت. همچنین بامبوکو، وایناتو، پررو از سبک‌های معتبر کشورند.

فرهنگ کلمبیایی

منشأ بسیاری از جنبه‌های فرهنگ کلمبیا را می‌توان در فرهنگ اولیه مهاجران اسپانیایی در قرن شانزدهم میلادی و برخورد آن‌ها با تمدن‌های بومی سرخ‌پوستان در کلمبیا (شامل موئیسکا و تایرونا) یافت. فرهنگ‌های اسپانیایی، کاتولیکی، آفریقایی، سیستم فئودالی،انکومیاندا و سیستم کست، که سفیدپوستان اروپایی مهاجر به وجود آورده بودند، در شکل‌گیری فرهنگ این ناحیه نقش به سزایی داشتند. پس از استقلال از امپراتوری اسپانیا، کریویو‌ها تلاش کردند تا یک سیستم سیاسی متنوع و بین ایدئال‌های محافظه کارانه و لیبرال ایجاد کنند. محافظه کاران از مشارکت کلیسای کاتولیک در امور کشور پشتیبانی می‌کردند، در حالی که لیبرال‌ها تمایل به جدایی دین از سیاست را داشتند. محافظه کاران توانستند آموزش عمومی را به کلیسای کاتولیک اعطا کنند، و برای سال‌ها کلیسا سیستم آموزشی کشور را کنترل می‌کرد. هر دو طرف درگیر جنگ‌های چندگانه‌ای بوده‌اند که منجر به پیشرفت آهسته کشور و انزوای مناطق تا پایان قرن نوزدهم شد. گروه‌های قومی و نژادی فرهنگ میراث اجدادی خود را حفظ کردند: سفید پوستان تلاش می‌کردند خود را در طبقهٔ فرادست حفظ کنند. علی‌رغم تعداد روزافزون زاد و ولد فرزندان نامشروع میان خانواده‌های دورگهٔ سفیدپوست-آفریقایی/بومی، کودکان با سیستم کست برچسب گذاری شدند و نام‌هایی چون مستیزو، مولاتو و مورنو گرفتند. سیاه پوستان و بومیان کلمبیا نیز در صورت زاد و ولد فرزندی با برچسب زامبو صاحب می‌شدند. این مسائل موجب ایجاد گروه‌های نژادی متنوع و نوین در فرهنگ آمریکای جنوبی شد. این اختلاط‌های نژادی همچنین به ترکیب و ادغام فرهنگ‌ها انجامید. به عنوان مثال ایجاد کارناوال‌های گوناگون فرصتی برای همه طبقات و رنگ‌ها برای ابراز شادی بدون تعصب شد. معرفی لایحه حقوق شهروندان و لغو برده‌داری (در سال ۱۸۵۱ میلادی) تنش‌های بین نژادها را کاهش داد، اما تسلط سفیدپوستان همچنان غالب بود.

 آشپزی کلمبیایی

غذاهای متنوع کلمبیا تحت تأثیر وضعیت جغرافیایی و همچنین سنت‌های فرهنگی گروه‌های قومی آن در نواحی متفاوت قرار دارد. ظروف و غذای اصلی کلمبیایی‌ها در منطقه‌ها به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. برخی از رایج‌ترین مواد تشکیل دهنده عبارتند از: غلات مانند برنج و ذرت; تجه‌ها مانند سیب‌زمینی و مانیوک; انواع گوناگونی ازحبوبات; گوشت شامل گوشت گاو، گوسفند، خوک و بز؛ ماهی و غذاهای دریایی. در غذاهای کلمبیا همچنین انواع مختلفی از میوه‌های گرمسیری مانند توت طلایی، فیجوا، آراسا، میوه اژدها، ترگیل، گرانادیا، پاپایا، گواوا،تمشک، نارانجیلا، سورسپ و میوه گل‌ساعتی استفاده می‌شوند. در بین غذاهای ویژه و شاخص کلمبیا در میان سوپ‌ها توستونس (موز کال سرخ شده), سانکوچو د گالینا (سوپ مرغ و سبزیجات رشته شده) و آخیاکو(سوپ سیب‌زمینی و ذرت) سرشناس‌اند. در میان تنقلات و نان‌ها پاندبونو، آره‌پا (کیک ذرتی), آبراخادو (نان شیرین کبابی با پنیر), ترتا د چوکلو، امپانادا وآلموخابانا سرشناس‌ترند. در میان غذاهای پرمصرف و معروف کلمبیایی در ناحیهٔ مرکزی کشور بندیجا پایسا، لچونا تولیمنسه، مامونا، تامال و غذاهای دریایی (مانند آروس د لیسا), به ویژه در نواحی ساحلی که سوئرو، پنیر کوستنیو، کیبه و کاریمانیولا رواج دارند. در نواحی جانبی کلمبیا نیز خوراک‌های پاپاس کیریویاس آل هونرو (سیب‌زمینی سرخ‌شده), پاپاس چوریداس (سیب‌زمینی و پنیر) و برنج با نارگیل خورده می‌شوند. غذای زیستی در شهرهای بزرگ در حال ترویج است، اگر چه به‌طور کلی در سراسر کشور میوه‌ها و سبزیجات طبیعی و تازه بسیار مورد مصرف هستند.

ادبیات

گابریل گارسیا مارکز، برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۲ و نویسندهٔ رمان سرشناس صد سال تنهایی که سبک واقع‌گرایی جادویی (realismo mágico) را به اوج رساند، از برترین نویسندگان تاریخ کلمبیاست. کلمبیا یکی از ثروتمندترین ادبیات‌های آمریکای لاتین را به وجود آورده، فراوانی ادیبان آن به خاطر آغاز روندی متنوع در قرن نوزدهم و بیستم است. روشنفکران کلمبیایی که ادبیات این کشور را برساخته‌اند، به تقویت ادبیات آمریکای لاتین کمک کردند.

هنر: نقاشی، صنایع دستی و مجسمه‌سازی

هنر کلمبیایی دارای ۳۵۰۰ سال پیشینه و طیف‌های بسیار گسترده‌ای است که از نقاشی‌های مذهبی باروک گرفته تا آثار تمدن کیمبایا و نقاشی‌هایآلخاندرو اوبرگون (۱۹۲۰–۱۹۹۲). سرشناس‌ترین هنرمند کلمبیایی در سطح جهانی که آثاری تحسین‌برانگیز دارد، فرناندو بوترو (۱۹۳۲) بوده‌است. صنایع دستی برگرفته از فرهنگ سرخپوستان و افریقایی‌ها نیز رواج گسترده‌ای دارد. سومبررو وولتیائو، معروف به کلاه کلمبیایی، پوشش بومی کلمبیا و از نمادهای صنایع دستی این کشور محسوب می‌شود. نقاشی کلمبیایی که برگرفته از فرهنگ‌های متنوع این کشور بوده‌است، در گذشته بیشتر به مضامین مذهبی مسیحیت می‌پرداخت و در دوران استعمار هنر باروک رواج گسترده‌ای در میان هنرمندان این کشور داشت. در دوران انقلاب کشیدن تصاویر انقلابیون گسترش یافت و در دوران معاصر به تقلید از هنر اروپایی، کشیدن تصاویری با مضامین اجتماعی و مفهومی و انتزاعی توسط هنرمندان این کشور افزایش چشمگیری داشت.