معماری فرانسه ؛ راهنمای مسافران علاقه مند به معماری | France 

معماری فرانسه

در این مقاله از وب سایت مجله گردشگری تاپ تراول درباره معماری فرانسه ، سخن خواهیم گفت.پس اگر علامقند به مسائل معماری هستید دوست دارید شهرهای با ساختمان و نمای متفاوت ببنید تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

فَرانسه با عنوان رسمی جمهوری فرانسه (به فرانسوی: République française) یکی از کشورهای واقع شده در اروپای غربی می‌باشد که دارای منطقه‌ها و قلمروهای آنسوی دریاهای زیادی نیز هست. فرانسه یکی از سه کشوری است که دارای سواحلی هم در دریای مدیترانه و نیز اقیانوس اطلس می‌باشد. در فرانسه تاکستان‌ ها و توتستان‌ ها باغ‌ های مرکبات و زیتون و گلزارها نزدیک مارسی قرار دارند. عطرهای معروف فرانسه از همین گلزارها فراهم می‌آید. فرانسه در سال ۲۰۱۳ با ۸۴٫۷ میلیون گردشگر خارجی محبوب‌ترین مقصد گردشگری جهان و سومین کشور پر درآمد گردشگری نام گرفت.

سفر به فرانسه همانند سفر در زمان است، سفری به تاریخ تمدن غرب. اگرچه شما هیچ گاه نمی توانید با یک سفر، تمام شگفتی های معماری کشور فرانسه را ببینید و همیشه می خواهید که بارها و بارها به این کشور بازگردید، اما در راهنمای سفری که در ادامه آمده است نگاهی به معماری تاریخی فرانسه و جالب توجه ترین بناهای این کشور شده است که در سفر خود به این کشور، نباید آنها را از قلم بیاندازید. در ادامه مقاله کاملی از جاذبه های گردشگری و معماری فرانسه را مشاهده می کنیم که به احتمال زیاد برخی از این بناها، مکان و خصوصیات معماری جهان را تا کنون مشاهده نکردیم.

معماری فرانسه و اهمیت آن

از دوران قرون وسطی تا دوران مدرن، فرانسه سردمدار بسیاری از ابداعات معماری بوده است. در دوران قرون وسطی، سبک طراحی رومانسک، روش رایج طراحی برای کلیساهای مذهبی بود که در این زمان رویکرد نوین و رادیکال سبک معماری گوتیک در فرانسه آغاز شد. در طول دوران رنسانس، فرانسوی ها، ایده ایتالیایی ها را به امانت گرفته و کاخ های فراوانی ساختند. در قرن هفدهم، فرانسه منجر به گسترش سبک باروک شد. نئوکلاسیسزم در فرانسه تا حدود 1840 متداول بود و در ادامه این روند با بهره گیری از سبک احیا دوره گوتیک دنبال شد.

معماری نئوکلاسیک ساختمان های عمومی در واشنگتن دی سی آمریکا و در سرتاسر کلانشهرهای ایالات متحده، به میزان زیادی به دلیل ارتباط توماس جفرسون و کشور فرانسه است. بعد از انقلاب آمریکا جفرسون به عنوان سفیر فرانسه از سال 1784 تا سال 1789 خدمت کرد، دورانی که باعث شد او به مطالعه معماری رومی و فرانسوی بپردازد و این ایده ها را به جامعه تازه تاسیس آمریکایی بیاورد.

نمونه ای از معماری نوآرت فرانسه

از 1885 تا حدود سالهای 1820، رویکرد فرانسوی فراگیر در معماری، رویکرد مکتب بوزار بوده، رویکردی به شدت دکوراتیو که شاخصه آن پرکار بودن و تاثیرپذیری از بسیاری از ایده های مربوط به معماری گذشته بوده است. سبک آرت نوو از فرانسه در حدود سالهای 1880 نشات گرفت. سبک آرت دکو نیز در سال 1925 پیش از آنکه از این سبک در مرکز راکفلر در شهر نیویورک استفاده شود، در فرانسه متولد شده بود. در عین حال بسیاری از جنبش های مدرن متفاوت نیز نام فرانسه را در راس خود به همراه دارند.

کشور فرانسه آمیخته ای از گونه های مختلف معماری غربی است. برای قرن ها، دانشجویان و محصلان رشته معماری قصد سفر به فرانسه می کردند تا طراحی تاریخی و تکنیک های ساخت را از این کشور یاد بگیرند. حتی امروز نیز مدرسه Ecole Nationale des Beaux Arts در فرانسه یکی از بهترین مدرسه های معماری دنیا می باشد. اما معماری فرانسوی حتی پیش از آنکه کشوری به نام فرانسه وجود داشته باشد آغاز شده بود.

مدرسه هنرهای زیبا (Ecole Nationale des Beaux Arts)

نقاشی های درون غارها مربوط به دوران پیش از تاریخ، در سرتاسر جهان وجود داشته و فرانسه نیز از این قاعده مستثنا نبوده است. یکی از مشهورترین این مکان ها Caverne du Pont d’Arc می باشد که باز تولیدی از غار Chauvet در مناطق جنوبی فرانسه است که با نام Vallon-Pont-d’Arc شناخته می شود. بازدید از غار اصلی برای مسافران و بازدیدکنندگان عادی محدودیت دارد اما درهای Caverne du Pont d’Arc رو به عموم باز است.

غار شووه (Chauvet)

به علاوه در جنوب غربی فرانسه، منطقه دره Vezere قرار دارد که یکی از بناهای ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو می باشد و حدود 20 غار که دارای نقاشی های دوران پیش از تاریخ هستند، در این مکان قرار گرفته اند. مهمترین این غارها، غار لاسکو نزدیک مونتیگناک در فرانسه است.

بازمانده های معماری رومی

امپراتوری روم غربی در قرن چهارم پس از میلاد شامل بخش هایی می شد که ما امروز آن را فرانسه می خوانیم. حاکمیت هر کشوری پس از خود، معماری خود را برجای می گذارد و از رومی ها نیز بعد از فروپاشی امپراتوری روم، معماری آنها باقی ماند. بیشتر سازه های روم باستان بالطبع امروزه تخریب شده اند اما برخی از آنها وجود دارند که نباید بازدید از آنها را از دست داد.
نایمز (Nîmes) در سواحل جنوبی فرانسه، هزاران سال پیش زمانی که رومی ها در آن زندگی می کردند، نماسوس (Nemausus) خوانده می شد. این شهر یکی از شهرهای مهم و مشهور امپراتوری روم بوده است و بنابراین بسیاری از خرابه های باستانی روم مانند the Maison Carree  و  Les Arènesو آمفی تئاتر  Nimes در این شهر وجود دارند که در حدود سالهای 70 پس از میلاد ساخته شده اند. با این وجود، تماشایی ترین نمونه از معماری روم، پونت دو گارد، در نزدیکی شهر نایمز است. این آبراه مشهور، آب باران های بهاری را از کوه هایی که حدود 20 مایل دورتر از آن می باشند جمع آوری کرده و به شهر می رساند.

شهر Mediolanum Santonum

La Ville-Lumière یا شهر نور به عنوان مرکز عصر روشنگری و بستری برای معماری و هنر غربی، برای مدتی طولانی جهان را متاثر از خود ساخته بوده است. یکی از مشهورترین طاق نصرت ها در سراسر جهان، Arc de Triomphe de l Etoile  می باشد که یک سازه نئوکلاسیک قرن نوزدهمی است که یکی از عظیم ترین طاق های ملهم از معماری روم در جهان می باشد. خیابانی که به این طاق منتهی می شود، خیابان مشهور شانزلیزه (Champs-Elysees) است. خیابانی که همچنین به یکی از شگفت انگیزترین موزه های جهان راه می یابد، یعنی موزه لوور. هرم موزه لوور در 1989 توسط برنده جایزه پریتزکر I.M.Pei طراحی شده است.

موزه لوور

در خارج از شهر پاریس ولی در نزدیکی آن، کاخ ورسای واقع شده است، که باغ و کاخ واقع در آن از تاریخ و معماری غنی بهره مند می باشند. بعلاوه دقیقا در خارج از شهر پاریس، باسیلیکای سنت دنیس قرار دارد، کلیسایی که معماری قرون وسطی را به سوی معماری گوتیک وار سوق داد. کمی دورتر کاتدرال  Chartres قرار دارد که بعلاوه کلیسای نوتردام چارترز نیز نامیده می شود. این کلیسا، معماری مذهبی گوتیک را به سمت استفاده از ارتفاع های بلندتر برد. البته بازدید از کلیسای شهر  Chartres به یک روز زمان نیاز دارد و نباید آن را با کلیسای نوتردام در مرکز شهر پاریس اشتباه کنید.

برج ایفل

برج ایفل ، یکی از 7 عجایب مدرن جهان، را نیز می توان از برجک های کلیسای نوتردام دید. پاریس مملو از نمونه های معماری مدرن نیز هست. مرکز ژرژ پمپیدو طراحی شده توسط ریچارد راجرز و رنزو پیانو انقلابی در طراحی موزه در 1970 بوده است. موزه Quai Branly طراحی شده توسط ژان نوول و موزه بنیاد لویی ویتون اثر فرانک گهری نیز در راستای مدرنیزه شدن شهر پاریس، شکل گرفته اند. پاریس بعلاوه به واسطه تئاتر های خود مشهور است که مشهورترین آنها اپرای پاریس اثر شارل گارنیه می باشد. در تلفیق با این بنا رستوران مدرنی توسط معمار فرانسوی اودیل دک طراحی شده است.

کلیساهای مربوط به مراسم مذهبی در فرانسه

کلیساهایی که هم اکنون نیز برای مراسم های مذهبی استفاده می شوند، به خودی خود می توانند یکی از مقاصد بازدیدکنندگان باشند، مانند کلیسای Wieskirche در باواریا و Tournus Abbey در فرانسه و حتی کلیساهایی که در مسیرهای مراسم های مذهبی قرار دارند نیز چنین هستند. پس از اعلام دین مسیحیت به عنوان مذهب رسمی در امپراتوری روم که به نام فرمان میلان مشهور است، مشهورترین کلیسا جهت انجام مراسم های مذهبی، برای مسیحیان اروپایی مکانی در شمال اسپانیا بود. The Camino de Santiago که همچنین به نام “راه سنت جیمز” معروف است، یک مسیر مذهبی به سوی Santiago de Compostela در گالیسیا اسپانیا می باشد، جایی که گفته می شود بقایای پیکر سنت جیمز بزرگ، فرستاده عیسی مسیح، در آن قرار دارد.

کلیساهای مربوط به مراسم مذهبی در فرانسه

کلیساهایی که هم اکنون نیز برای مراسم های مذهبی استفاده می شوند، به خودی خود می توانند یکی از مقاصد بازدیدکنندگان باشند، مانند کلیسای Wieskirche  در باواریا و  Tournus Abbey در فرانسه و حتی کلیساهایی که در مسیرهای مراسم های مذهبی قرار دارند نیز چنین هستند. پس از اعلام دین مسیحیت به عنوان مذهب رسمی در امپراتوری روم که به نام فرمان میلان مشهور است، مشهورترین کلیسا جهت انجام مراسم های مذهبی، برای مسیحیان اروپایی مکانی در شمال اسپانیا بود. The Camino de Santiago  که همچنین به نام “راه سنت جیمز” معروف است، یک مسیر مذهبی به سوی Santiago de Compostela در گالیسیا اسپانیا می باشد، جایی که گفته می شود بقایای پیکر سنت جیمز بزرگ، فرستاده عیسی مسیح، در آن قرار دارد.
برای مسیحیان اروپایی که نمی توانستند در دوران قرون وسطی به اورشلیم سفر کنند، گالیسیا مهم ترین مکانی بود که در آن گردهم جمع می شدند. با این وجود برای رسیدن به اسپانیا اکثر مسافران می بایست از فرانسه عبور می کردند. Camino Frances یا “مسیر فرانسه” چهار مسیرعبور است که از فرانسه گذشته و به مسیر نهایی مراسم مذهبی در اسپانیا به سمت Santiago de Compostela  منتهی می شود. مسیر های Santiago de Compostela در فرانسه قدمت تاریخی داشته و معماری تاریخی که در راستای آن ها شکل گرفته، جهت اسکان واقعی مسافران دوره قرون وسطی بوده است. این مسیرها به عنوان بخشی از میراث جهانی یونسکو در 1998 ثبت شده اند.
در طی این مسیرها می توانید از بناهای تاریخی که هنوز باقی مانده اند و بناهای یادمانی متعددی بازدید کنید. در طول این مسیرها در همه جا می بینید که از صدف به صورت سمبلیک استفاده شده است. صدف نشانه ای بوده که در آن زمان به کسانی که مسیر مذهبی رسیدن به سواحل اسپانیا را به اتمام می رساندند، داده می شد. معماری بناها در امتداد این مسیرهای مذهبی برای کسانی که به دنبال نمونه های معماری مدرن هستند جذاب نمی باشد اما شگفتی گذر از تاریخ در این مسیر برای بازدیدکنندگان جالب توجه خواهد بود. معماری فرانسه فراتر از پاریس
فرانسوی ها هیچگاه دست از پیشرفت برنداشته اند. امروز سازه های باستانی امپراتوری روم در کنار معماری مدرن قرن بیست و یکمی جا خوش کرده اند. فرانسه ممکن است عنوان شهر عشاق را با خود همراه داشته باشد اما بعلاوه این کشور برای مسافران زمان، نیز مناسب است. جزیره سیته  (La Cite)، محله  Sarlat-la-Caneda en Dordogne، شهر قلعه ای  Carcassonne، کاخ پاپ در آوینیون و کاخ Clos Luce در نزدیکی Amboise که لئوناردو داوینچی آخرین روزهای عمر خود را در آن گذراند، همگی داستانهایی شنیدنی برای بازدیدکنندگان خود دارند.

آثار معماران قرن بیست و یکم

از آثار معماران قرن بیست و یکم در شهرهای فرانسه می توان به Lille Grand Palais اثر رم کولهاس در شهر Lille، خانه ی بوردو (Maison a Bordeaux) اثر رم کولهاس در شهر بوردو، پل میلو (Millau Viaduct) اثر نورمن فاستر در جنوب فرانسه، موزه هنرهای معاصر FRAC Bretagne اثر اودیل دک در شهر Rennes و ساختمان Pierres Vives اثر زاها حدید در شهر  Montpellier  اشاره کرد.

معماران مشهور فرانسوی

نظریات اوژن ویوله دولوک  (1818-1879) برای دانشجویان معماری شناخته شده است اما احیا بناهای قرون وسطایی در سرتاسر فرانسه که مشهورترین آنها کلیسای نوتردام پاریس است، چهره او را برای توریست ها شناخته شده تر می کند. از دیگر معماران مشهور با ریشه های فرانسوی می توان از شارل گارنیه (1825-1898)، لوکوربوزیه (متولد سوئیس در 1887 اما تحصیل کرده فرانسه و متوفی در فرانسه در 1965)، ژان نوول، اودیل دک، کریستین دی پورتزامپارک، دومینیک پرو و گوستاو ایفل نام برد.