مجموعه تفریحی توچال

در این مقاله از معرفی جاهای دیدنی تهران درباره مجموعه تفریحی توچال  با وجود تفریح ها و دیدنی های مختلف به یکی از اصلی ترین مکان های سرگرمی و ورزشی پایتخت تبدیل شده است سخن خواهیم گفت پس با تاپ تراول همراه باشید

توچال قلّه‌ای در شمال تهران و به ارتفاع ۳۹۶۲ متر می‌باشد که بخشی از دامنه رشته‌کوه‌های البرز است. دامنهٔ جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و قلهٔ آن مشرف به این شهر است. این قله در جنوب منطقه کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خط الراس شرقی-غربی واقع‌شده‌است

مشهورترین و پر رفت‌وآمدترین پناهگاه‌ها و جان‌پناه‌های توچال به ترتیب از شرق به غرب دارآباد(مونگچال)، کلک‌چال، شروین،شیرپلا، جانپناه قله توچال(اردلان)، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپیدکمر و پلنگ‌چال هستند که همگی آن‌ها مشرف به تهران هستند. توچال در تقسیمات کشوری جزو استان تهران و شمال شهر تهران به عنوان بلندترین ارتفاع نزدیک به تهران است

این قله در کنار دریاچه‌ای قرار گرفته است، به همین دلیل به آن «توچال» می‌گویند. توچال به معنای چال آبگیر و دریاچه‌ کوچک است. ابتدای محدوده توچال، انتهای خیابان ولنجک است. اینجا را البته خیلی از تهران‌نشینان، با نام «بام تهران» می‌شناسند.

دلیل انتخاب مجموعه تفریحی توچال ؟

• قله توچال مهم ترین و مرتفع ترین قله تهران است.
• توچال اصلی ترین مقصد کوهنوردی شمال تهران است.
• دیدنی ها و تفریحات بسیاری مانند بام تهران، تله کابین، سورتمه، پیست اسکی، تله سیژ و مجموعه های ورزشی و تفریحی مختلف را در خود جای داده است.
• طولانی ترین خط تله کابین و سورتمه کشور را در خود جای داده است.
• سکوت و آرامش توچال به ویژه در روزهای عادی می تواند به شما در تجدید انرژی و روحیه کمک کند.
• بام تهران، بهترین مکان تماشای پایتخت از فراز بلندی هاست.
• توچال به ویژه در منطقه آبشار و بوستان های تندرستی و همچنین در مسیر قله طبیعتی تماشایی دارد.
• مسیر تندرستی توچال یکی از بهترین مسیرهای پیاده روی تهران محسوب می شود.
• آب و هوای تمیز و متفاوت این قسمت از پایتخت می تواند شما را به وجد بیاورد.

مجموعه تفریحی توچال کجاست ؟

برای رفتن به توچال، اول باید خودتان را به میدان تجریش برسانید. البته رسیدن به تجریش با هر وسیله نقلیه‌ای ممکن است، اما اگر سحرخیز باشید، به ترافیک نمی‌خورید.

از تجریش سوار تاکسی‌های خط میدان تجریش-بام تهران شوید. در کمتر از ۷ تا ۱۰ دقیقه به ابتدای محوطه توچال می‌رسید.

اگر با خودروی شخصی به توچال می‌روید، خیال‌تان راحت باشد که آنجا پارکینگ بزرگی دارد. از پارکینگ تا ایستگاه تله‌کابین، مسیر آسفالته‌ای است که حدود دو کیلومتر طول دارد.

در سال‌های اخیر امکانات رفاهی خوبی به بام تهران اضافه شده است. از جمله این امکانات می‌توان به رستوران‌های جدید، زیپ‌لاین، سورتمه بام تهران، میدی‌باس‌های برقی برای طی کردن مسیر قسمت پایینی بام تا قسمت اصلی و بالایی آن اشاره کرد.

تله کابین توچال

اگر برای ورزش به توچال آمده‌اید و قصد کوهنوردی دارید، بهتر است تا ورودی اصلی مجموعه پیاده بروید و اگر برای تفریح راه توچال را آمده‌اید یا حال و حوصله پیاده‌روی در سربالایی را ندارید، آنجا اتوبوس‌هایی وجود دارند که شما را به ورودی اصلی می‌رسانند.

اگر دست خالی رفته‌اید، در ایستگاه اول تله‌کابین توچال می‌شود وسایل اسکی کرایه کرد. می‌توانید ست کامل اسکی آلپاین شامل کفش، باتوم و چوب اسکی و ست اسنوبرد شامل کفش و اسنوبورد را کرایه کنید. البته از شما کارت شناسایی معتبر خواهند خواست؛ هر چند اسکی‌باز اصولا باید خودش لباس، دستکش و کلاه شخصی داشته باشد، چرا که امکان عاریه این لوازم وجود ندارد.

به غیر از این، امکانات دیگری همچون تیراندازی با کمان، پینت بال، زمین تنیس و بانجی جامپینگ ۴۰ متری هم در ایستگاه اول وجود دارد.

اگر هم قصد اقامت در هتل توچال را دارید، باید در ایستگاه اول فرم ویژه آن را پر کنید و ضمن دادن کارت شناسایی، هزینه‌اش را پرداخت کنید.

تله‌کابین توچال دارای سه خط اصلی تله‌کابین، سه خط تله سیژ و یک خط تله اسکی بوده است. مجموع خط‌های طولی اصلی تله‌کابین در حدود ۷۵۰۰ متر است که یکی از طولانی‌ترین خط‌های تله‌کابین پیوسته در جهان به شمار می‌رود. ظرفیت تله‌کابین ۶۰۰ نفر در ساعت است.

برای خرید بلیت باید یک صف طولانی را پشت سر گذاشت. اگر می‌خواهید از تله‌کابین برای بالا رفتن استفاده کنید. قبل از ساعت ۱۲ باید بلیت را گرفته باشید؛ چون تله‌کابین فقط تا ساعت ۱۲ بالا می‌رود و بعد از این ساعت فقط برای برگشت بلیت فروخته می‌شود.  توجه داشته باشید که شروع کار خطوط تله‌کابین در ایام هفته ساعت هشت و نیم و پنجشنبه و جمعه‌ها ساعت شش و نیم صبح است.

کسانی که از ایستگاه اول برای ایستگاه پنجم یا هفتم بلیت تهیه می‌کنند، باید بلیت را تا انتهای سفر حفظ کنند، چرا که در هر ایستگاه بلیت را بررسی می‌کنند.

نکشیدن سیگار و نخراشیدن تلق کابین‌ها هم از مقررات تله‌کابین‌سواری است. سوار شدن به تله‌کابین اصلا ترس ندارد، فقط باید سرعت عمل داشته باشید.

اگر می‌خواهید خوراکی برای طول راه تهیه کنید، بهتر است از همین جا تهیه کنید. در این ایستگاه بوفه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید هر آنچه برای خوردن و نوشیدن می‌خواهید بخرید.

اولین سرویس بهداشتی مجموعه ورزشی تفریحی در این ایستگاه قرار دارد، پس با خودتان رو راست باشید. به ویژه آن‌هایی که نمی‌خواهند از تله‌کابین استفاده کنند.

تله سیژ چشمه

 این خط از ایستگاه اول تله‌کابین آغاز و پس از طی مسافتی حدود یک کیلومتر به چشمه نزدیک به ایستگاه دوم ختم می‌شود. با سوار شدن به آن منظره‌ای بی‌بدیل از شهر تهران در تیررس نگاه‌تان قرار می‌گیرد.

ورزش، شادی ، تماشا

ایستگاه دوم اولین جایی است که می‌توان برگشت و پایتخت را گرفتار آلودگی دود و غبار دید؛ محلی مناسب برای کسانی که می‌خواهند عکسی یادگاری از تهران دودزده زیر پایشان بگیرند. بیشتر کسانی که تا اینجا پیاده می‌آیند، غذایشان را همراه می‌آورند؛ گرچه راه آنقدر طولانی نیست که گرسنگی به معده چنگ بیندازد. در این ایستگاه تازه می‌شود هوای تازه استنشاق کرد. هوای پاک و آسمان آبی از این ایستگاه شروع می‌شود. گرچه دمای هوا از تهران ۳ یا ۴ درجه خنک‌تر است. از این رو پرندگان کوچک را می‌شود تماشا کرد.

ایستگاه پنجم

کوهنوردی تا ایستگاه پنجم برای آن‌هایی که سالی یک بار به کوه می‌آیند کمی مشکل است، اما تله‌کابین این امکان را به وجود می‌آورد که در کمتر از نیم ساعت به منطقه‌ای پوشیده از برف برسید و کلان‌شهر تهران را از بالا نظاره کنید. از این ارتفاع، تماشای برج میلاد هم که بلندترین برج تهران است دیدنی است؛ البته فقط کلاهک بالایی آن پیدا است و مابقی برج گویی در ابرها گم شده است. ایستگاه پنجم، محل تابستانی فرهنگسرای توچال هم است.

اگر قصد اسکی کردن ندارید، در ایستگاه پنجم بمانید؛ چرا که امکانات ایستگاه پنجم برای افراد عادی‌ای که می‌خواهند یک روز خوش برفی داشته باشند، تفاوتی با ایستگاه هفتم ندارد.

در این ایستگاه که ارتفاع آن از سطح زمین ۲۹۱۰ متر است، یک رستوران دوطبقه چوبی وجود دارد. چند آلاچیق هم در محوطه خارجی آن هست؛ ضمن آنکه پشت رستوران، وسایل بازی – تاب، الاکلنگ و سرسره هم وجود دارد.

اگر احتیاج به سرویس بهداشتی داشته باشید، می‌توانید از سرویس بهداشتی رستوران استفاده کنید.

ایستگاه هفتم ، ورود به مرتفع‌ترین سرسره جهان

برای پا گذاشتن به ایستگاه هفتم باید در ایستگاه پنجم از کابین پیاده شده و سوار یک خط دیگر شوید. پس از گذشت حدود یک ساعت (از ایستگاه اول) و طی مسیر ۷۵۰۰ متری، به ایستگاه هفتم یا همان پیست بین‌المللی اسکی توچال می‌رسید.

به دلیل ارتفاع زیاد این ایستگاه، هوا آنقدر سرد است که اگر مجهز نیامده باشید، رسما یخ می‌زنید. برودت هوا حتی قابل قیاس با ایستگاه پنجم هم نیست. لباس گرم شامل کاپشن شلوار اسکی، هدبند، کلاه، عینک، دستکش، چکمه و ماسک صورت وسایلی هستند که باید با کمک آن‌ها به جنگ سرما بروید.

در میان سفیدی‌های برف، رنگ‌های شاد لباس اسکی‌بازان حسابی جلوه‌گری می‌کند. هیجان و انرژی اسکی‌بازان و پرش آن‌ها از روی برف آنقدر جالب است که می‌تواند ذهن شما را کمی از شدت سرما دور کند.

ایستگاه هفتم شامل سه پیست اسکی است که دو تای آن‌ها فعال است؛ پیست پوما از ایستگاه هفتم تا هتل توچال ۱۱۰۰ متر و پیست دوپرمایر که از قله تا هتل توچال ۱۶۰۰ متر فاصله دارند. هر دو دارای دستگاه تله سی یژ مجزا هستند و میزبان مسابقات بین‌المللی هم می‌شوند.

در حال حاضر ایستگاه هفت تله‌کابین توچال در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران می‌شود. این پیست امکانات رفاهی‌ای همچون یک هتل و دو رستوران دارد.

فدراسیون جهانی به پیست توچال عنوان بین‌المللی داده و تا به حال چندین دوره مسابقه بین‌المللی اسنوبرد با حضور قهرمانان جهان و المپیک در آن برگزار شده است.

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید، این است که اگر بچه زیر ۹ سال دارید، به هیچ وجه او را با خود به این ارتفاع نیاورید. چرا که باعث ناهنجاری‌های مغزی آینده برای او می‌شود.