سوغات زنجان چیست ؟ + معرفی صنایع دستی و خوراکیها 

انواع نان و شیرینی

نان اردک:یکی از نان های محلی زنجان است که می تواند یکی از سوغاتی های زنجان نیز به حساب آید. این نان ساده و خوشمزه یکی از نان ‌های پرطرفدار مردم این شهر به حساب می ‌آید. البته اگر کمی اهل آشپزی داشته باشید یک دستور پخت خوب از آشپزهای زنجانی می تواند بهترین سوغاتی باشد تا هروقت که دلتان خواست برای خودتان نان اردک بپزید.

شیرینی شستی:

شیرینی شستی از جمله شیرینی های بسیار سنتی، لذیذ و یکی از سوغاتی های زنجان است که به دلیل استفاده از انگشت شست در شکل دهی آن، به نام شیرینی شستی شناخته می شود. برای درست کردن آن از آرد شیرینی، روغن جامد یا کر طبیعی، زرده ی تخم مرغ، آرد برنج، مربا یا عسل، پودر قند و پودر هل استفاده می شود.

نان برنجی:

برای تهیه این مورد از سوغاتی های زنجان از آرد برنج، آب، پودر قند، تخم مرغ، گلاب، روغن کرمانشاهی یا کره و تخم خرفه اضافه می کنند.

صنایع دستی

چاقو:چاقو را می توان مشهورترین از میان سوغاتی های زنجان نامید، که شهرت آن در سراسر کشور شناخته شده است. این هنر نسل ها است که بین هنرمندان این منطقه منتقل می شود. برای ساخت چاقو قدرت بندی بالایی نیاز است بنابراین اغلب جوان ها و افراد قوی بنیه آن را زیرنظر استاد کاران ماهر انجام می دهند. به طور قطع اعلام تاریخ دقیق و مشخص زمان شروع این صنعت در استان زنجان مقدور نمی‌باشد اما قدیمی‌ترین چاقوی به دست آمده از مجموعه‌ی مرد نمکی در معدن نمک چهرآباد (روستای حمزه ‌لو) متعلق به هیجده قرن پیش از میلاد است.

برای تشخص آن می توانید به این نکته توجه کنید که دسته و تیغه‌ هایی که در چاقوی زنجان و برای مصرف آشپزخانه استفاده می‌شوند یک ‌تکه هستند اما چاقوهای کارخانه ‌ای که امروزه در سوییس، نروژ، ترکیه و سوئد تولید می ‌شوند دسته‌ هایی دارند که به صورت جداگانه ساخته می ‌شوند. انواع چاقوهایی که در زنجان شاخته می شوند عبارتند از: چاقوی ساده، ضامن دار، چاقوی میوه خوری، چاقوهای مرکب، کاردهای شکاری، کاردهای قمه ای، کاردهای کمری، کاردهای آشپزی و قلم تراش.

چاروق دوزی:

چاروق نوعی پاپوش است که از روزگاران قدیم مورد استفاده قرار می گرفت و در شکل های مختلفی ساخته  میشود. در آن زمان بیشتر آن از چرم درست می شد.  امروزه نوعی پاپوش در زنجان با نام چاروق با نوکی عقابی و برگشته تولید می شود که بدون بند و تسمه است. در تهیه این نوع چاروق از چرم قرمز استفاده می شود و به دلیل شکل خاص و ظریفش توسط بانوان شهر به عنوان روفرشی مورد استفاده قرار می گیرد. چند سالی است که به صورت نعلین و پانه دار ساخته می‌شود و فقط کف آن از چرم و رویه آن برنگ های مختلف از نخ های ابریشمی و سیم گلابتون بافته و تزئین می ‌شود.

مسگری:

بین فلزات مس زودتر از بقیه فلزات بکار رفت زیرا بصورت خالص در طبیعت یافت می شد و استخراج و بهره برداری از آن ساده بود. درخشش و جلای مس خالص و رنگ جالب توجه سنگهای معدنی از دیگر علل کاربرد آن در طول اعصار گذشته می باشد. اوج هنر فلزکاری دوره اسلامی مربوط به سلجوقیان است که در این دوره زنجان در کنار مراکزی چون خراسان، موصل، همدان، ری و اصفهان یکی از مهمترین قطبهای فلزکاری محسوب می شده و در این دوره زنجان بعنوان یکی از مهمترین مراکز تهیه ظروف مرصع کاری شده ، مطرح بوده است.

در سال های اخیر ظروف مسی یکی از سوغاتی های زنجان بوده اند که برای همه شناخته شده هستند، متاسفانه صنعت مسگری در سال های اخیز کاهش یافته و تعداد مسگران زنجان از ۸۰۰ نفر به ۲۵ نفر رسیده است. ویژگی و وجه تمایز تولیدات مسی زنجان، ایجاد نقوش به روش کنده ‌کاری است. امروزه در زنجان انواع ظروف مسی کاربردی و تزیینی در اندازه‌ های بزرگ و کوچک تولید می ‌شوند که علاوه بر بازارهای استان، در مناطق دیگر کشور نیز به فروش می ‌رسند.

قالی بافی:

زنجان اگرچه یکی از مراکز مهم قالی بافی ایران است، اما نامش آنگونه که باید در این فهرست نمایان نشده و تولیدات استان در قالب نام های دیگر به فروش می رسد. به همین علت  نیازمند بذل توجه مسئولین در این زمینه است. به هرحال قالی های زنجان از کیفیت بسیار خوب و تنوع منحصربفردی برخوردار هستند و می توان از آن ها در میان سوغاتی های زنجان نام برد.

شهر زنجان در ناحیه ای کوهستانی قرار گرفته و در آن گیاهان زیادی رشد می کنند که خواص زیادی دارند از جمله مشهور ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:غاز یاغی: نوعی گیاه خودرو است که می توان آن را در کنار رودخانه ها و دامنه ی کوه ها پیدا کرد. علاوه بر کاربرد این گیاه در آشپزی در درمان بیماری ها نیز از آن استفاده می کنند. کمک به تصفیه ی خون، درمان بیماری های پوستی، تنظیم ترشحات غدد داخلی و آرامش بخشی از جمله خواص این سبزی است.

پیاز کوهی: یکی دیگر از سبزی ‌های که به‌عنوان سوغاتی های زنجان می ‌توان از آن یا دکرد، پیاز کوهی است. این پیاز در روستاها و کوه ‌های اطراف زنجان می ‌روید. جزو دسته‌ گیاهان خودرو به‌ حساب می ‌آید. از پیاز کوهی در سالاد و آش استفاده بیشتری می ‌شود. نام محلی آن والک است و در دامنه‌ کوه ‌ها بیشتر یافت می شود. پیاز کوهی طعم بی ‌نظیری به غذا می ‌دهد و علاوه بر آن خواص زیادی هم دارد.

گردو، بادام و زیتون زنجان نیز از شهرت خاصی برخوردار هستند. به خصوص زیتون شهر طارم که از شهرت زیادی برخوردار است.