دیدنی های راور
راور در شمالی ترین بخش استان کرمان واقع شده است. این شهرستان با وسعتی حدود ۱۳۵۲۰ کیلومتر مربع از شمال به استان خراسان جنوبی، از شرق و جنوب به شهرستان کرمان و از غرب و جنوب غربی به شهرستان زرند محدود میگردد. در شهرستان راور کاروانسراها، قلعه ها، برج ها و رباطهای زیادی دیده می شود که تاریخچه هریک از آنها نیاز به مطالعات بیشتری دارد. در ادامه مطلب همراه تاپ تراول باشید تا با دیدنی های راور بیششتر آشنا شوید.
قلعه قه قهه راور
قلعه قه قهه مربوط به دوره ساسانیان – دوران پس از اسلام و در شهرستان راور در استان کرمان، روستای ده شیب واقع شده است. قلعه قه قهه در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۴۹۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قلعه قه قهه در شهر راور یکی از آثار باستانی ارزشمند راور با قدمتی ۳۰۰۰ تا ۴۵۰۰ ساله که با وجود اشیاء ارزشمند و گران قیمت در دل آن به این بلا دچار شده است.
برج امیر نخعی
برج امیر نخعی مربوط به دوره پهلوی است و در راور، فلکه فرمانداری، خیابان معلم (خیابان گلنار)، نبش کوچه شماره ۱۳، پلاک ۵۳۱ واقع شده و این اثر در تاریخ ۲ مرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۱۲۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. برج امیر، از دو برج دوقلو تشکیل شده است که در منزل آقای امیر نخعی واقع شده است و به برجهای امیر معروفند.
برج فیض آباد
برج فیض آباد مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان راور، بخش مرکزی، دهستان راور، روستای فیض آباد واقع شده و این اثردر تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۵۰۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آبشار مکی
روستای مکی در ۳۵ کیلومتری شرق راور و در همسایگی بخش شمالی کویر لوت قرار دارد. در این روستا، تنگه ای پوشیده از انجیر وحشی، بنه، علف شورف بادام کوهی درمنه دیده می شود که آبشار زیبایی را نیز دردل خود جای داده است. این آبشار در مسیر جریان خود، بستر سنگی رودخانه را فرسایش جالبی بخشیده و با ریزش ۱۲ متری برحوضچه سنگی، صدای خروشانی را در دره مکی می پراکند. صدایی که شنیدن آن در حاشیه کویر لوت، جالب توجه است. پوشش خزه ها و پرسیاوشان وحشی در حاشیه آبشار، جذابیت بصری خاصی را رقم می زند. مکی (راور)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان راور در استان کرمان است.
یخدان راور
یخدان راور دارای دیواری به طول ۶۰ متر و ارتفاع ۵/۶ متر از بناهای عصر قاجار در فاصله ۱۴۰ کیلومتری شمال شهرستان کرمان و در انتهای خیابان امام خمینی شهر راور واقع شده است.این یخدان با ارتفاع بیش از ۹ متر و دارای دو پوشش بر فراز چاله یخ ساخته شده است و قطر گنبد آن به بیش از ۱۴ متر می رسد.
دخمه زرتشتیان شریف آباد
این دخمه در نزدیکی روستای شریف آباد بربالای تپه ای ساختمان مدوری وجود دارد که به دخمه زرتشتیان معروف است.این بنا خودبیانگر بعضی از حقایق تاریخی در مورد راور می باشد و آدمی را به واقعیت نزدیک می سازد که راور نیز سالهای قبل یکی از مراکز زرتشتی نشین بوده است.دخمه که زرتشتیان به زبان خودشان آن را دادگاه می نامند و پارسیان هندوستان آن را (دخمو-Dakhmo)می خوانند در کتابهای انگلیسی Tower of silence یعنی (برج سکوت) نام گرفته محوطه ای است مدور که در بالای کوه تا تپه بلند ی واقع شده وغالبا” از آبادیهای اطراف چندین فرسخ فاصله دارد. دیوار اطراف دخمه را از سنگ و گچ یا سیمان و…می سازند ودر وسط دخمه چاه عمیق وسیعی حفر می کردند که استخوانهای مردگان درون آن می ریزند که زرتشتیان ایران آنرا (سراده یا استه دان ) یعنی (استخوان دان) می نامند.علت استفاده از دخمه برای نگهداری مردگان به اعتقادات زرتشتیان بر می گردد زیرا آنها معتقد بودند که در صورت دفن جسد مرده در زمین خاک آلوده می شود وبدلیل احترام خاصی که برای خاک قائل بودند این کار را انجام نمی دادند که بعد ها بدلیل رعایت مسائل بهداشتی استفاده از دخمه برای دفن مردگان ممنوع شد.
آبشار فیض آباد
آبشار فیض آباد در استان کرمان واقع است. این آبشار با فاصله 45 کیلومتر در شمال غرب شهر راور، در بخش بالایی روستای فیض آباد قراردارد و حدود 2 کیلومتر از فیض آباد علیا بالاتر است. آبشار به صورت خروشان از شیب دیواره سرازیر می گردد و به دلیل قرار گرفتن تخته سنگ ها در مسیر حرکت آب و پرتاب سریع آب، صدای خروش مناسبی را در فضا می پراکند. ارتفاع آبشار کمتر از5 متر است؛ اما جریان آب آن، فیض آباد را به یکی از زیباترین مناطق روستایی شمال استان تبدیل نموده است.
روستای گوجر
در شمالیترین بخش استان کرمان، روستای سرسبز و زیبای گوجر واقع شده است. این روستا که در 50 کیلومتری شهرستان راور قرار دارد، از غرب به بهاباد و از جنوب به روستاهای فیضآباد و شهرستان کوهبندان منتهی میشود.بیشتر مردم راور کشاورزند؛ در گذشته، به دلیل موقعیت جغرافیایی و آب فراوان، این روستا قطب کشاورزی منطقه بوده و محصولات بسیاری از مزارع و باغهای آن برداشت میشد که متأسفانه به دلیل خشکسالیهای اخیر، در حال حاضر از این منطقه فقط پسته برداشت میشود. امروزه، آب مورد نیاز این روستا و آبادیهای اطراف آن، از چشمه و قنات تأمین میشود.