معرفی دریاچه نمک خور اصفهان | Khur Salt lake 

دریاچه خور، بزرگترین دریاچه نمک فصلی ایران است و جز کم ارتفاع ترین نقاط در فلات ایران است. عمق نمک در این دریاچه به علت حرکت دائمی سفره های آب شور، بر خلاف سایر دریاچه های نمک مشابه بسیار نازک بوده و از 5 سانتیمتر تا 10 میلیمتر متغیر است. زمین های اطراف

این دریاچه در مناطق غربی، شرقی و شمالی به شدت باتلاقی با درصد چسبندگی زیاد و در مناطق جنوبی به طور زمین های پف نموده است.

برای رفتن به این دریاچه باید حدود 50 کیلومتر به سوی غرب شهر طبس حرکت کنیم تا بتوانیم به جنوب آن برسیم. البته پس از رسیدن به دریاچه باید کامل مراقب باتلاق های آن باشیم و از مسیر خارج نشویم. آب و هوای این دریاچه با مساحت حدود 2 هزار کیلومتر، بسیار گرم و خشک بوده و میزان بارش باران در دریاچه نسبتا کم است. هوا در گرمترین زمان خودش به حدود 55 درجه می رسد.

این دریاچه در فصل بارش به طور مخلوطی از گل رس و نمک در می آید و در فصول خشک به دریایی سفید از نمک تبدیل خواهد شد. فشردگی نمک در لایه های زیرین، رانندگی بر روی قسمت هایی از این دریاچه را بسیار سهل و آسان نموده است. یکی از نکات جالب دیگر در مورد این دریاچه تشکیل چندضلعی های نمکی در این دریاچه است.

به علت اینکه اختلاف دما در شب و روز این دریاچه زیاد است، لایه های سطحی نمک شکسته و موجب می شود که لایه های زیرین رطوبتشان را از دست دهند و چند ضلعی های نمکی را تشکیل دهند.

در زمان های گذشته جاده عروسان به حلوان از این دریاچه می گذشته که «سون هدین» کویر نورد بزرگ سوئدی نیز در کتاب کویرهای ایران به آن اشاره نموده است ولی به علت اشاره بومی های منطقه به خطرناک بودن مسیر، از عبور صرف نظر می کند.

مسیر آسفالته شهرستان خور به طبس پس از طی مسافت 50 کیلومتر به قسمت جنوبی دریاچه می رسد. به دلیل باتلاقی بودن زمین های اطراف و گاه خود دریاچه، مسیر دیگری پیشنهاد نمی گردد.