جاهای دیدنی نیمروز

شهرستان نیمروز در استان سیستان و بلوچستان ، 8175 کیلومتر مربع وسعت دارد که بیش از نیمی از وسعت حوزه سیستان را شامل میشود. این شهرستان دارای چهاردهستان میباشد.نژاد مردم شهرستان نیمروز از نژاد خالص ایرانی و از نژاد آریایی اصیل می باشد و گویش مردم نیمروز، سیستانی منسوب به سیستان و یکی از لهجه های مهم ایرانی است که مردم این منطقه بدان تکلم می کنند، البته تعداد محدودی از طوایف بلوچ نیز در این منطقه سکونت دارندکه به گویش بلوچی سخن می گویند.از نظر اقلیمی شهرستان نیمروز دارای آب و هوای خیلی گرم و خشک بیابانی با تابستان های طولانی همراه است. گرمترین ماه سال تیرماه و سردترین ماه سال دی ماه است. در ادامه مطلب همراه تاپ تراول باشید تا با جاهای دیدنی نیمروز بیشتر آشنا شوید.

کاروانسرای فرنگی

این اثر تاریخی به جا مانده از دوران صفوی در 42 کیلومتری غرب شهرستان نیمروز و 9 کیلومتری شمال جاده نیمروز به نهبندان در بخش سابوری روستای میل نادر قرار دارد. این کاروانسرا در ارتفاعی قرار گرفته که گردشگران ضمن تماشای آثار باستانی این اثر از مناظر زیبای دریاچه ی هامون سابوری در مواقع پرآبی استفاده کافی را خواهند برد. یکی از عوامل ایجاد کاروانسرا مسیر تجارت است.

گمرگ بلژیکی ها

از اماکنی که اروپاییان در قدیم در آن مشغول فعالیت بودند گمرگ بود که به گمرگ بلژیکی ها معروف است. فعالیت این مکان در سیستان به اوایل قرن بیستم بر می گردد. این آثار تاریخی به جا مانده از دوران قاجار در 42 کیلومتری غرب شهرستان نیمروز و 9 کیلومتری شمال جاده ی نیمروز به نهبندان واقع شده است.

سرای حاجی بزی خالصی

این بنا در فاصله 15 کیلومتری شمال شرق شهرستان نیمروز و در شرق روستای بزی خالصی قرار دارد. در اواخر دوره قاجار توسط حاجی بزی خالصی از بزرگان این منطقه ساخته شده است. تمام اتاق های عمارت از نوع طاق چهار وجهی سبک سیستانی است که در مرکز بادگیرهای کوچکی به نام کولک وجود دارد.

سرای میرخان بزی

در فاصله 14 کیلومتری شمال شرق مرکز شهرستان نیمروز واقع شده است. این عمارت نمونه کم نظیر از بناهای دوران قاجار می باشد. از حیث پلان، معماری، تزیینات و کیفیت ساخت منحصر به فرد است.

دریاچه هامون

دریاچه و تالاب بین المللی هامون که به نام باستانی کیانسی شهرت دارد سومین دریاچه بزرگ ایران پس از دریاچه خزر و دریاچه دریای ارومیه و هفتمین تالاب بین المللی جهان است. مساحت آن بالغ بر 5660 کیلومتر مربع است که از این مقدار 3820 کیلومتر مربع متعلق به ایران و بقیه در خاک افغانستان واقع شده است. رودخانه هیرمند شریان اصلی ورود به هامون و رودخانه های خاش رود فراه رود، هاروت رود، شور رود است. در اوستا به نام کانس اویا، در پهلوی کیانسی در شاهنامه فردوسی دریاچه زره و در نوشته های فارسی زرتشتی کانفسه ذکر است.

تختک های دریاچه هامون

درون محدوده دریاچه هامون بلندی های به شکل مستطیل و دایره با طول متوسط 100 تا 150 متر و عرض 50 تا 70 متر و ارتفاع 3 تا 4 متر وجود دارد که به آن تختک گفته می شود (یعنی مانند تخت). شغل اکثر کسانی که در آن زندگی می کنند دامداری صیادی و حصیربافی است. با خشکسالی دریاچه هامون برخی از این تختک ها از بین رفته اند. به عنوان مثال تختک ریگ سارانی در بخش سابوری با 15 خانوار از این جمله می باشد. در زمان پر آبی بالغ بر 50 تختک نیز وجود داشته است.

رودخانه هیرمند

شاهرگ حیاتی سیستان محسوب می شود و یکی از بزرگ ترین جریان های آبی جنوب آسیای مرکزی می باشد که سرچشمه ی آن آب چشمه سارهای کوه های بلند شمال غربی کابل می باشد و مسیری طولانی بالغ بر 1050 کیلومتر را طی می کند تا به سیستان و در نهایت به شهرستان نیمروز سیستان وارد می شود. در انتها به دو شاخه تقسیم می شود و به رود افضل آباد در لورگ باغ می رسد که اولی به هیرمند و دومی به هامون سابوری منتهی می شود.