برج رادکان چناران ، برجی تاریخی و دیدنی 

این برج بر دشت میان توس و رادکان سایه انداخته است و برج دیگر ان در شهرستان کردکوی از استان گلستان واقع شده است که در انجا به رادکان غربی مشهور می باشد وجود همین موضوع باعث شده تا مردم فکر کنند این دو برج با هم هستند همچنین کلمه (راد ) و (رد ) در زبان پهلوی به معنای نظم و ترتیب و (رده ) امده است و برج رادکان در مسیر راه و جاده درست همین کار را در پیش گرفته است.

این برج دارای گنبد مخروطی شکل است که ساختمان ان احتمالا در سال ۶۰۷ قمری به اتمام رسیده است تاریخ ساخت این برج را ماکس افن برشم المانی سال ۶۰۰ و اندی و هرتسفلد سال ۶۸۰ گفته اند.هرتسفلد برج را مقبره یکی از حکام مغول دانسته که بعضی این شخص را امیر ارغوان مغول می دانند.

گدار مستشرق فرانسوی ان را ارامگاه یک زن و مطلع الشمس ان را جزو اثار دیلمی ها می داند علاوه بر راهنمایی مسافران و و مقبره به دلیل وجود منفذهایی به تعداد بروج دوازده گانه بعضی ها برای این برج کارکرد تقویم و ستاره شناسی قائل هستند.

معماری برد رادکان چناران

انتخاب مکان ، درها ، دریچه ها در این برج به صورت اتفاقی نمی باشد درها درست در راستای طلوع یلدایی یعنی شروع زمستان و غروب شروع تابستان در پهنه برج می باشد این برج تنها برجی است که می توان از طریق چهار فصل ، سال کبیسه و و شروع نوروز را تعیین کند.

این برج جزو افتخارات کشورمان ایران می باشد که تاکنون بخشی از هویت نجومی ان مشخص شده است. بدنه این برج بسیار ساده و دارای اجرچینی معمولی و دارای تزئینات اجرکاری و گچ بری  می باشد به منظور استحکام بیشتر حد فاصل بندهای اجر با فشار انگشت دست به داخل می رود که بسیار قابل توجه است ، همچنین در فصل هایی که گفته شد سوراخ هایی را می توانید ببینید که جای داربست بوده است که در هنگام ساخت احداث شده است، ورودی هلالی شکل ان در ضلع جنوبی گنبد  قرار دارد.

زیبا ترین بخش این برج در طبقه فوقانی می باشد که عبارت از دو ردیف قطار بندی و دو کتیبه کوفی و پهلوی است که در بین این ها تزئینات اجرکاری و گچ بری که نام بانی و تاریخ احداث ان نوشته شده است طرح داخلی برج رادکان چناران دارای نمایی فوق العاده ساده و اندود گچ و اهک است و در تمام بدنه ان محصولاتی چون اجر، ملات، گچ ، اهک استفاده شده است.

این برج که دارای دو در است دارای دو ورودی است که یکی از انها رو به ویرانه های عمارتی باز می شود که اعتماد السلطنه احتمال می دهد مسجد جامع شهر بوده باشد همچنین این ساختمان در طی گذر زمان اسیب دیده بود به طوری که قسمت فوقانی سردر و گنبد داخلی تقریبا خراب شده بود ، از این جهت در سال ۱۳۴۶ شمسی سازمان ملی حفاظت اثار باستانی ایران ان را بازسازی کرد.

دسترسی